تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر کاهش خشونت خانگی و پیروی از درمان در زنان مبتلا به بیماریهای روانی مزمن

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر کاهش خشونت خانگی و پیروی از درمان در زنان مبتلا به بیماریهای روانی مزمن شهر بوشهر صورت گرفت. روش تحقیق نیمه آزمایشی و جامعه آماری شامل زنان مبتلا به بیماریهایروانی مزمن تحت خشونت خانگی شهر بوشهر در سال ۱۴۰۱ بود که در این سال به اورژانس اجتماعی شهر بوشهر مراجعهداشتهاند. روش نمونهگیری در دسترس بود و تعداد آزمودنیها ۴۰ نفر انتخاب شدند. سپس در دو گروه ۲۰ نفری کنترل وآزمایش قرار گرفتند. ابزار جمعآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه خشونت خانگی محسنی تبریزی((۱۳۹۱ و پرسشنامه پیروی از درمان موریسکی و همکاران((۲۰۰۸ بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس و نرم افزار spss۲۵ استفادهشد. نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی بر کاهش خشونت خانگی تاثیر معناداری دارد(.(P<۰/۰۵ همینطور آموزش مهارتهای زندگی بر افزایش پیروی از درمان زنان مبتلا به بیماریهای روانی مزمن تاثیر معناداری دارد(.(P<۰/۰۵ همچنین آموزش مهارتهای زندگی بر کاهش باورهای مرد سالارانه زنان مبتلا به بیماریهای روانی مزمن تاثیر معناداری دارد((P<۰/۰۵ و نیز آموزش مهارتهای زندگی بر کاهش سنتها و تربیت خانوادگی ناکارآمد زنان مبتلا به بیماریهای روانی مزمن تاثیرمعناداری دارد((P<۰/۰۵ و در آخر آموزش مهارتهای زندگی بر کاهش یادگیری خشونت زنان مبتلا به بیماریهای روانیمزمن تاثیر معناداری دارد(.(P<۰/۰۵ نتایج پژوهش بر اساس مبانی نظری و پژوهشی مورد بحث و بررسی قرار گرفت. بر اساس یافته های پژوهش، آموزش مهارتهای زندگی منجر به خانگی و افزایش میزان پیروی از درمان زنان مبتلا به بیماریهای روانی مزمن میشود.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارتهای زندگی ، خشونت خانگی ، پیروی از درمان و بیماریهای روانی مزمن.