تحلیل ترجیحات کاربران نسبت به سیستم دوچرخه های اشتراکی بدون ایستگاه در شهر تهران

گستردگی سیستم دوچرخه های اشتراکی بدون ایستگاه، روند توسعه جدیدی را برای خدمات حمل و نقل عمومی ایجاد کرده است. این مطالعه عوامل موثر بر ترجیحات کاربران را در انتخاب سیستم دوچرخه های اشتراکی به عنوان شیوه جابه جایی خود مورد بررسی قرار داده است. با بهره گیری از روش مدل سازی معادلات ساختاری و بوت استراپ، مطالعه حاضر تاثیر مستقیم و غیر مستقیم عوامل کیفیت و عملکرد، شرایط توزیع و پارک، آسایش و انعطاف پذیری، ایمنی و دوستدار محیط زیست بودن و مطلوبیت خدمات دهی را بر ترجیحات کاربران در شهر تهران بررسی کرده است. نقش میانجی گیری رضایتمندی بر روابط بین پنج سازه و ترجیحات کاربران در انتخاب سیستم دوچرخه های اشتراکی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. ۲۷۰ پرسشنامه به صورت تصادفی توزیع شدند که از این تعداد ۲۴۸ پرسشنامه برگشت داده شد. نتایج نشان دادند که کیفیت و عملکرد، آسایش و انعطاف پذیری، ایمنی و دوستدار محیط زیست بودن و مطلوبیت خدمات دهی تاثیر مستقیم و غیر مستقیم بر ترجیحات کاربران دارند. اما یافته های تحقیق تاثیر شرایط توزیع و پارک بر ترجیحات کاربران را تایید نکرد. همچنین یافته های تحقیق نشان داد که سازه آسایش و انعطاف پذیری بر ترجیحات کاربران بیشترین تاثیر را دارد و نیاز است تمهیداتی در این خصوص نظیر یکپارچگی سیستم دوچرخه های اشتراکی با حمل و نقل عمومی، تغییر موقعیت ایستگاه ها و بهبود آموزش در ایستگاه ها انجام پذیرد.

کلیدواژه ها:

ترجیحات کاربران ، سیستم دوچرخه های اشتراکی ، شهر تهران ، مدل سازی معادلات ساختاری ، بوت استراپ