توسعه مدل شبیه سازی- بهینه سازی با استفاده از بهترین راهکارهای مدیریتی در کنترل رواناب شهری

در این مقاله، به منظور شبیهسازی کمیت و کیفیت وضعیت موجود نهر فیروزآبادی، حجم جریان و آلایندههای موجود در نهر ازنرمافزار EPA SWMMو از تعدادی بهترین راهکارهای مدیریتی نظیر جویباغچه و روسازی نفوذپذیر استفاده شده است. هدف از طراحیاین نوع راهکارهای مدیریتی، کاهش حجم رواناب، کاهش پیک جریان، کاهش آلودگیهای با منبع غیرمتمرکز از طریق تبخیر و تعرق، نفوذآب و تصفیه یا عملیات بیولوژیکی و شیمیایی میباشد. از آنجایی که به نظر میرسد هر یک از این راهکارها بهتنهایی قادر به بهبودقابلتوجهی در کمیت رواناب نباشند، باید با ترکیب نمودن آنها، مناسبترین ترکیب که بالاترین اثربخشی را درکنترل حجم رواناب داشتهباشد را بهدست آورد. در این تحقیق، از دو مدل اصلی استفاده شده است: مدل شبیهسازی بارش- رواناب و مدل بهینهسازی. مدلSWMMشبیهسازی کمی و کیفی رواناب را انجام میدهد و مدل بهینهسازی MOPSOجانمایی BMPsرا به منظور کاهش دبی روانابدر آن بهینه میکند. نتایج مدل شبیهسازی- بهینهسازی نشان میدهند که این راهکارها توانایی کاهش ۸تا ۱۱درصد دبی پیک خروجی ازحوزه برای بارش با دوره بازگشت ۱ساله را دارند.

کلیدواژه ها:

BMPs ، Urban Runoff ، Firouzabadi channel ، SWMM ، MOPSO