تحلیل تغییرات کمی و کیفی فضایسبز منطقه یک شهر تبریز در فاصله سالهای ۸۶۳۱تا ۸۶۱۱شمسی با استفاده از سامانه سنجش از دور

هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات فضایسبز با تاکید بر تغییرات سرسبزی فضایسبز منطقه ۱شهرداری تبریز در یک دوره زمانی ۱۱ساله ( )۱۹۳۰-۱۹۰۳با استفاده از سامانه سنجش از دور میباشد. در این پژوهش، برای مدلسازی توسعه فیزیکی منطقه یک شهر تبریز ازروند تغییرات فضایسبز تصاویر چند زمانهای سنجنده TMو + ETMدر سالهای ۱۹۳۰تا ۱۹۰۳همراه با نقشههای رقومی استفاده شد.نقش تخریبی گسترش کاربری مسکونی و شبکه حمل و نقل شهری در کاهش چشمگیر فضایسبز منطقه یک تبریز بسیار حایز اهمیتبوده است. نتایج این مطالعه نشان میدهد، در دوره ۱۱ساله ( )۱۹۰۳-۱۹۳۰تحت بررسی، مساحت فضایسبز منطقه موردنظر از ۱۲۲/۳۱هکتار در سال ۱۹۳۰به ۱۰۸/۰۲هکتار در سال ۱۹۰۳تقلیل یافته و به عبارتی نشاندهنده کاهش تقریبی ۹۸درصدی فضایسبز اینمنطقه است. این رقم، کاهش کاربری فضایسبز در حالی است که در این دوره زمانی بلوکهای ساختمانی (اراضی ساخته شده) از مساحت۲۸۱/۱۳هکتار در سال ۱۹۳۰به ۳۲۰/۱۰هکتار در سال ۱۹۰۳و همچنین شبکه حمل و نقل شهری در این منطقه از ۱۸۱/۳۱هکتار درسال ۱۹۳۰به ۱۳۱/۱۰هکتار در سال ۱۹۰۳رشد داشته است. بدین منظور، راهکارهای مدیریتی در راستای بهرهگیری از فرصتهایموجود و توسعه فضایسبز منطقه یک تبریز ارایه شد که از مهمترین این اقدامها میتوان به تدوین طرح جامع فضایسبز شهر تبریز اشارهکرد.

کلیدواژه ها:

Green space change ditection ، Comprehensive Plan ، Remote Sensing ، NDVI ، District ۱ of Tabriz City