شناسایی پتانسیل های زمین گرمایی با استفاده از روش سنجش از دور حرارتی در خراسان جنوبی

سنجش از دور حرارتی، به عنوان شاخه ای از علم سنجش از دور نقش مهمی در مطالعات محیط زیست ایفا می کند. سنجش از دور حرارتی یکی از روش های نوین و کم هزینه در مقابل پیمایش های زمینی، آن هم در مناطق دورافتاده است که در کوتاه ترین زمان اطلاعات ارزشمندی از منطقه ی مورد مطالعه در اختیار محققان و پژوهشگران قرار می دهد. تهیه ی نقشه ی دمای سطح زمین برای شناسایی مناطق مستعد زمین گرمایی با به کارگیری باند مادون قرمز حرارتی امکان پذیر است که زمینه را برای مطالعات اکتشافی بیش تر فراهم می آورد. در این تحقیق، با استفاده از تصاویر ماهواره ی لندست۷، سنجنده ی ETM+، نقشه ی ناهنجاری های دمای سطح زمین تهیه و شش منطقه ی مستعد زمین گرمایی در استان شناسایی شد. این مناطق که از دمایی بین ۲ تا ۵ درجه ی سانتی گراد بالاتر از میانگین برخوردار هستند عبارتند از: شمال شهرستان فردوس، جنوب روستای نایبند، جنوب روستای گزیک، ۱۸ کیلومتری خضری دشت بیاض، جنوب نهبندان و جنوب غربی درح می باشند. هم چنین، این مناطق در ارتباط بسیار نزدیک با سایر شواهد حضور این انرژی به خصوص گسل ها و چشمه های آب گرم هستند. این امر، نشان دهنده ی نقش بارز گسل ها به عنوان یک مسیر حرارتی برای انتقال گرما از بخش های داخلی به سطح زمین و چشمه های آب گرم به عنوان مهم ترین جلوه های سطحی وجود این انرژی است. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد: استان خراسان جنوبی به دلیل قرارگیری در موقعیت خاص زمین شناسی و جغرافیایی ، از سطح مناسب و مستعدی برای تولید انرژی زمین گرمایی برخوردار است که با مدیریت صحیح و امکان توجه برنامه ریزان، قابلیت استفاده ی مستقیم و کاربردهای صنعتی این انرژی پاک و سازگار با محیط زیست در منطقه فراهم می باشد.

کلیدواژه ها:

سنجش از دور حرارتی ، انرژی زمین گرمایی ، باند مادون قرمز حرارتی ، نقشه ی دمای سطح زمین