آثار آزادسازی تجاری بر محیط زیست در ایران (مورد مطالعه: انتشار گاز دی اکسیدکربن و تخریب جنگل ها)

آزادسازی تجاری با توجه به آثاری که بر تولید دارد، کیفیت محیط‎زیست را تحت تاثیر قرار می‎دهد. از سویی دیگر، به‎دنبال آزادسازی تجاری، جابه‎جایی سرمایه در سطح بین‎المللی تشدید می‎شود و بر اساس فرضیه پناهگاه آلایندگی، انتقال صنایع آلاینده ازکشورهایی با سیاست‎های محیطزیستی شدید به‎سمت کشورهایی با سیاست‎های محیطزیستی ملایم، افزایش می‎یابد. با گسترش بازارهای بین المللی و استفاده از ابزار آزادسازی برای افزایش هرچه بیشتر حجم تجارت بین کشورها برای دستیابی به توسعه، تخریب محیط زیست و افزایش آلودگی از مهمترین نگرانی دولت ها بخصوص در کشورهای درحال توسعه شده است. بدین منظور، این مقاله تلاش دارد تا آثار آزادسازی تجاری را بر تخریب محیط زیست (جنگل زدایی) وانتشار آلودگی (گاز دی اکسید کربن) بررسی کند. رویکرد موردنظر در این مقاله بررسی تاثیرات باز بودن تجارت از طریق سه اثر مقیاس، ترکیب و تکنیک بر محیط زیست است. نتایج نشان می دهد که شدت تجارت، تولید ناخالص داخلی در هر کیلومتر مربع و تولید ناخالص ملی بهعنوان شاخصهای سه اثر تکنیک، مقیاس و ترکیب از آزادسازی تجاری آثار متفاوتی بر آلودگی و تخریب محیطزیست دارند. ولی برایند این آثار مبین این است که در ایران آزادسازی تجاری نمی تواند عامل توضیح دهنده ای برای آلودگی ناشی از گازهای گلخانه ای و تخریب محیط زیست باشد.

کلیدواژه ها:

آزادسازی تجاری ، تخریب جنگل ها ، انتشار گاز دی اکسید کربن ، اثر مقیاس ، اثر ترکیب ، اثر تکنیک ، ایران