ارزیابی LC۵۰فلزات سنگین روی، مس و جیوه در ماهی گامبوزیا (Gambusia holbrooki)

برخی از فلزات سنگین در غلظت های پایین ضروری اند؛ اما در اغلب موارد دارای آثار سمی هستند و با تجمع در اندام های مختلف موجودات آبزی باعث آسیب دیدن بافت ها و اختلال در رشد و تکثیر آنها می شوند. هدف از این پژوهش بررسی میزان سمی بودن فلزات سنگین روی، مس و جیوه در محیط آبی باسختی ۳۵۰ میلی گرم در لیتر کربنات کلسیم در ماهی گامبوزیا (Gambusia holbrooki) است. آزمایش هایی در قالب طرحی کاملا تصادفی به وسیله روی، مس و جیوه به ترتیب با ۵، ۵ و ۶ تیمار و هر کدام در ۳ تکرار انجام شدند. تحقیق در این پژوهش به شیوه آزمایشگاهی- تحلیلی صورت گرفت. افزایش غلظت کلرید مس از ۳۱/۰ به ۶۲/۰ میلی گرم در لیتر، افزایش غلظت سولفات روی از ۱۰۰ به ۱۲۰ میلی گرم در لیتر و افزایش غلظت کلرید جیوه از ۲۵/۰ به ۵/۰ میلی گرم در لیتر به عنوان محدوده بحرانی تعیین و در واقع بیشترین حساسیت (از نظر سمی بودن) در این محدوده مشاهده شد. بیشترین مرگ و میر در ۲۴ ساعت اول روی داد که این مسئله مبین آثار حاد عناصر مورد مطالعه است. مقادیر LC۵۰ تعیین شده نشان داد که در بین فلزات روی، مس و جیوه بیشترین سمی بودن به ترتیب مربوط به جیوه، بعد از آن مس و سرانجام روی بود.

کلیدواژه ها:

روی ، مس ، جیوه ، ماهی گامبوزیا ، LC۵۰ ، سمی بودن