شناسایی و اولویت بندی عوامل فنی موثر بر بروز و توسعه حریق های ساختمانی، مطالعه موردی شهر رفسنجان

حریق یکی از خطرات مهمی است که مکان های مختلف از جمله ساختمانهای بلند را تهدید می کند. شناخت ریسک های حریق و آگاهی از اهمیت آنها میتواند به طور شگرفی حوادث و زیان های جانی و مالی ناشی از آن در ساختمان های بلند را کاهش دهد. این مطالعه با هدف شناسایی عوامل ایجاد و توسعه حریق در ساختمان های تجاری بلند در شهر رفسنجان انجام شده است. در پژوهش حاضر به منظور شناسایی عوامل ایجاد و گسترش حریق از روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شد که بر اساس آن، ۷ عامل اصلی ایجاد حریق شامل؛ تجهیزات ایمنی حریق در ساختمان، تخلیه ایمنی حریق، عملکرد حریق ساختمان، وضعیت مدیریت ایمنی حریق، عوامل فاجعه ساز، تیپ اطفاء حریق و رفتار انسانی شناسایی شدند. به منظور تعیین روابط درونی بین عوامل از روش دیمتل استفاده شده است. بر اساس نتایج، مهم ترین عوامل از لحاظ میزان تاثیرگذاری و تاثیرپذیری، به ترتیب، وضعیت مدیریت ایمنی حریق، تجهیزات ایمنی حریق در ساختمان و عوامل فاجعه ساز بودند. همچنین عوامل تجهیزات ایمنی حریق در ساختمان، تخلیه ایمنی حریق، عملکرد حریق ساختمان؛ معلول و سایر عوامل علت شناخته شدند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، حریق ، ساختمان های بلند ، دیمتل