ردپای اکولوژیکی به عنوان ابزار آموزشی جهت نیل به توسعه پایدار (مطالعه موردی: مقطع دبیرستان)

در بسیاری از جاها آموزش به عنوان ابزاری برای توسعه پایدارزیست محیطی شناخته شده است. اخیرا خیلی از مدارس ایده پایداری را در برنامه تحصیلی و دستور کار آموزشیشان معرفی کردهاند. سابقه این تحقیق چشم اندازی است در سیستم آموزش عمومی که به عنوان دارا بودن نقش بالقوه در افزایش آگاهی عمومی و توانا سازی دانش آموزان جهت تصمیم گیری آگاهانه است. این مطالعه از روشهای ابداعی ارتباط اصول پایداری، تجزیه و تحلیل ردپای اکولوژیکی، که اثرات سبک زندگی را روی محیط زیست طبیعی توضیح میدهد، استفاده میکنند. این مقاله فرایند تلفیق کامل مفهوم ردپای اکولوژیکی در سطح دبیرستان شرح میدهد، و بر مساعدتهایش جهت آموزش پایداری در مدارس بحث می کند.

کلیدواژه ها:

آموزش محیط زیست ، آنالیز ردپای اکولوژیک ، آموزش پایداری ، دبیرستان