مطالعه و بررسی نحوه توسعه آب بندان ها جهت بهبود ذخیره سازی آب و احیای اکوسیستم های شمال کشور

آب بندانها به عنوان یک سازه آبی سنتی و بومی استانهای شمالی کشور، نقش بسیار ارزنده و حیاتی در تامین آب در محل مصرف؛ تغذیه منابع آب زیرزمینی و مدیریت جریان آب شور؛ ایجاد مشاغل ثانوی مانند پرورش ماهی، توریسم، ایجاد جاذبه محیطی و نیز تامین آب برای آبیاری تکمیلی کشت دوم دارد که نیازمند بررسی، مطالعه و تحلیل ابعاد مختلف آن و رفع مشکلات مرتبط با آن مانند وجود سطح تبخیری بالا و اشغال سطح قابل توجهی از زمین دارد. آب بندان ها، گونه ای از تالاب ها و یکی از مهمترین زیست بوم های ایران هستند. این تالابها به عنوان بسترهای حیاتی برای حفاظت از تنوع زیستی، فرهنگ بومی و عملکردهای زیست محیطی و اقتصادی مرتبط عمل می کنند . در شمال ایران، این تالاب های شاخص برای قرن ها بر اساس دانش سنتی مدیریت شده اند. برای قرن ها، جوامع محلی ایران برای امرار معاش به آب بندانها، عمدتا در حوزه تولیدات کشاورزی و ماهیگیری متکی بوده اند .در این مقاله، نقش و اهمیت این سازه های سنتی برای استفاده مطلوب از آب و سایر کارکردهای زیست محیطی آن مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

احیای آب بندان ، ذخیره سازی آب ، سازه های سنتی ، شمال کشور