هممکانسازی بهینه ماهواره های ژئو در بازه مداری ۱۲۰ درجه شرقی با استفاده از نظریه بازی دیفرانسیلی

با توجه به افزایش روزافزون درخواست قرار دهی ماهواره ها در مدار زمینثابت و نظر به محدودیتهای عملیاتی در تعریف بازه های مداری ژئو، بهرهگیری از جایگاه مشترک توسط چند ماهواره یکی از راهکارهای افزایش ظرفیت بهرهبرداری از این مدار بوده که این فرآیند به هممکانسازی موسوم است. با افزایش تعداد ماهواره های زمین ثابت علاقه زیادی به استراتژیهای هممکانسازی جدید که میزان خودکاری ماهواره ها را افزایش میدهند وجود دارد،اساسا به این خاطر که: ۱) تعداد ماهواره های ژئو در یک شکاف را افزایش میدهند. ۲) تمایل به کاهش مصرف سوخت. عملیات ماهواره با پرهیز از تداخل فرکانسی و برخورد بین ماهواره ها بسیار پیچیده میشود؛ بنابراین، انتخاب استراتژی مناسب برای ماهواره های هممکان شده بسیار مهم است. در این مقاله موقعیت اولیه بهینه ماهواره ها با هدف مینیمم فاصله نسبی ماهواره ها و در نظر گرفتن الزامات هممکانسازی و باند فرکانسی مورداستفاده در لینک بین ماهواره ای با استفاده از روش بهینه سازی ازدحام ذرات محاسبه شده است. همچنین در جهت مینیمم سازی میزان سوخت مصرفی از روش بهینه سازی نظریه بازی دیفرانسیلی برای برنامهریزی مانورهای نگهداری جایگاه ماهواره ها بهعنوان یک استراتژی هوشمند ناوبری استفاده میشود. بر اساس روش پیشنهادی میتوان ۲۰ ماهواره را در بازه مداری ۱۲۰ درجه شرقی که یکی از نقاط ناپایدار مداری است قرار داد بهطوریکه هیچگونه تداخلی نداشته باشند و متوسط افزایش سرعت موردنیاز آنها برای یک سال در حدود ۷۰ متر بر ثانیه باشد.