محاسبه ی سرعت فلاتر با استفاده از مدل آیرودینامیکی جونز

مطالعه ی آیروالاستیسیته و پدیدهی فلاتر، یکی از جنبه های مهم در فرآ یند طراحی هواپیما است . از آنجا که فلاتر ماهیتی مخرب دارد، نیاز است تا سرعت فلاتر در مسیر طراحی محاسبه شود. در این علم مجموعه ی سازه و سیال به صورت یک سیستم یکپارچه در نظر گرفته شده و برای محاسبات به مشخصات سازه و سیال نیاز است . از طرفی در محاسبات آیروالاستیسیته به خصوص در طراحی مقدماتی به عمیق شدن در جزئیات سازه و سیال نیازی نبوده و می توان جهت محاسبات از مدل سازی های ساده و اصطلاحا مهندسی استفاده کرد؛ تا در سریع ترین زمان نتایجی با دقت قابل قبول تولید شود. از گذشته برای محاسبات بخش آیرودینامیک ، روشهای خوبی مانند روش تئودورسون وجود داشته است ؛ اما این روش در عین کارآمدی ، نقایصی نیز دارد. در سالهای اخیر روشهایی مانند روش پیترز نیز توسعه داده شده است که با وجود داشتن دقت بالاتر، به دلیل نیاز به بررسی همگرایی ، در مسائل پیچیده، کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. در این بین یکی از روشهای میانه که نسبت به تئودورسون ایرادات کمتر و نسبت به پیترز کاربردی تر است ، مدل آیرودینامیکی جونز است . در این تحقیق با ایجاد تغییراتی در روابط جونز، سعی شده است تا روابط دیفرانسیلی ، برای آیرودینامیک مسئله ی فلاتر محاسبه شود تا بتوان با حذف عامل زمان، مستقیم با حل معادلات دیفرانسیلی سازه و سیال، سرعت فلاتر را محاسبه کرد.