خودفریبی: شرح و سنجش

هدف این پژوهش شرح مفهوم خودفریبی و بررسی ویژگی های روان سنجی پرسشنامە خودفریبی سیرونت، هررو، مورال و رودریگز (۲۰۱۹) در دانشجویان کارشناسی دانشگاه شیراز بود. مشارکت کنندگان پژوهش ۳۱۵ دانشجو (۱۸۵ دختر و ۱۳۰ پسر) بودند که در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ مشغول به تحصیل بودند و پرسشنامە خودفریبی سیرونت و دیگران (۲۰۱۹)، مقیاسهای منش های اخلاقی خرمایی و قایمی (۱۳۹۷) و عدم درگیری اخلاقی بندورا، باربارانلی، کپررا و پستورلی (۱۹۹۶) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از ازمون های اماری ضریب همبستگی، ضریب الفای کرونباخ و تحلیل عاملی تاییدی بررسی شدند. نتایج تحلیل عاملی تاییدی دو عامل سردرگمی و سواستفاده و دروغ را تایید کرد. نتایج همبستگی با سایر ازمون ها و ضریب الفای کرونباخ نیز روایی همگرا و اعتبار پرسشنامه را تایید کرد. نتایج نشان داد پرسشنامە خودفریبی سیرونت و دیگران از روایی و اعتبار بسیار خوبی در دانشجویان ایرانی برخوردار است و کارایی لازم را برای اندازه گیری خودفریبی در دو عامل مذکور دارد.

کلیدواژه ها:

اعتباریابی