تاثیر روان درمانگری پویشی کوتاه مدت مبتنی بر بن مایه تعارضی ارتباط در الگوهای ارتباطی مادر-کودک

هدف این پژوهش بررسی تاثیر روان درمانگری پویشی کوتاه مدت مبتنی بر بن مایه تعارضی ارتباط برالگوهای ارتباطی مادر-فرزند بود.روش پژوهش شبه تجربی بود. شرکت کنندگان شامل ۳ مادر ساکن شهر تهران بودند و هر سه انها دوره مداخله روان درمانگری پویشی کوتاه مدت مبتنی بر بن مایه تعارضی ارتباط را در ۱۲ جلسه ۱ساعته گذراندند و هریک از انها ۸ مرتبه (دومرتبه خط پایه، پنج مرتبه طی مداخله و یک مرتبه در دوره پیگیری یک ماهه) با مقیاس رابطه والد –کودک (پیانتا، ۱۹۹۸) و مقیاس کیفیت مراقبت مادرانه (قنبری، خداپناهی، مظاهری و لواسانی، ۲۰۱۲) ارزیابی شدند. برای تحلیل داده ها از تحلیل دیداری درون موقعیتی و برون موقعیتی داده ها استفاده شد. یافته ها نشان داد روان درمانگری پویشی کوتاه مدت مبتنی بر بن مایه تعارضی ارتباط در اصلاح الگوهای ارتباطی والدین با فرزندانشان موثر است. بر اساس یافته های این پژوهش، بسیاری از تعارض های ارتباطی والدین و فرزندان ناشی از بازنمایی های ذهنی ناهشیار روابط موضوعی در والدین است و هشیارسازی والدین در جریان درمان به کاهش این تعارض ها بسیار کمک می کند.