بازنگری بر نظریه وجوه: تحلیل نوین از جایگاه و کاربرد آن در گزارشگری مالی نهادهای عمومی و غیرانتفاعی

نظریه وجوه از دیرباز به عنوان یکی از اصول کلیدی در حسابداری دولتی و نهادهای غیرانتفاعی مطرح بوده است. این نظریه بر تفکیک منابع مالی به وجوه مختلف تاکید دارد تا بدین وسیله اطمینان حاصل شود که منابع مالی برای مقاصد مشخص شده به کار گرفته می شوند و انحراف از این مقاصد کاهش یابد. با این حال، تغییرات محیطی و پیچیدگی های رو به رشد در حوزه مالی، به ویژه در نهادهای عمومی و غیرانتفاعی، ضرورت بازنگری در این نظریه را مطرح کرده است.( نادری. ۱۴۰۰)بازنگری های انجام شده بر نظریه وجوه نشان دهنده نیاز به بازتعریف جایگاه و کاربرد آن در گزارشگری مالی نهادهای عمومی است. تحلیل های نوین حاکی از آن است که نظریه وجوه باید با توجه به تحولات اخیر در حوزه های مدیریت مالی، شفافیت و پاسخگویی مورد ارزیابی مجدد قرار گیرد. به طور خاص، چالش های موجود در زمینه های بودجه ریزی و تخصیص منابع، ضرورت انطباق نظریه وجوه با واقعیت های نوین را بیشتر نمایان می سازد.این مقاله با بررسی دقیق ادبیات موجود و تحلیل های کاربردی، سعی در ارائه یک چارچوب نوین برای به کارگیری موثر نظریه وجوه در گزارشگری مالی نهادهای عمومی و غیرانتفاعی دارد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که یک رویکرد تلفیقی که ترکیبی از اصول سنتی نظریه وجوه و ابزارهای نوین مدیریت مالی است، می تواند کارایی و شفافیت گزارشگری مالی در این نهادها را بهبود بخشد.این تحلیل با پیشنهاداتی برای اصلاحات در نحوه استفاده از نظریه وجوه در گزارشگری مالی، به سیاست گذاران و مدیران مالی نهادهای عمومی و غیرانتفاعی کمک می کند تا با چالش های جدید روبرو شده و مدیریت بهینه تری از منابع مالی خود داشته باشند.( سلطانی، ع. ۱۳۹۸)

کلیدواژه ها:

نظریه وجوه ، گزارشگری مالی ، نهادهای عمومی ، نهادهای غیرانتفاعی ، مدیریت مالی ، شفافیت مالی