روانشناسی و علوم تربیتی در روانشناسی کودک و نوجوان

روانشناسی تربیتی یک حوزه مهم در علوم روانشناسی است که به مطالعه رابطه بین روانشناسی و فرایندهای تربیتی می پردازد. این حوزه درک بهتری از رشد و توسعه کودکان و نوجوانان فراهم می کند و سعی دارد تا راهکارهای مناسبی برای تربیت و توانمندسازی آن ها ارائه دهد همچنین به مطالعه فرآیندهای یادگیری و آموزش در افراد می پردازد. این علم به ما کمک می کند تا با درک بهتر از ویژگی ها و نیازهای روانی کودکان و نوجوانان، روش های موثرتری برای آموزش آن ها طراحی کنیم. دوران کودکی و نوجوانی به عنوان مراحل کلیدی در زندگی انسان، نقش بسزایی در شکل گیری شخصیت، رفتارها و توانایی های فردی ایفا می کند. این حوزه علمی به تحلیل عوامل موثر بر رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی کودکان و نوجوانان می پردازد و نقش محیط های آموزشی، خانواده و فرهنگ را در این فرآیندها مورد مطالعه قرار می دهد..این پژوهش به تحلیل و مقایسه نظریه های مختلف از جمله نظریه های جان دیویی، ژان پیاژه، لوان وگوتسکی، ب.ف. اسکینر و آلبرت بندورا توجه داریم.در این مقاله، به بررسی مفاهیم و اصول اساسی روانشناسی تربیتی و مبانی نظری و علمی روانشناسی تربیتی در زمینه روانشناسی کودک و نوجوان می پردازیم.

کلیدواژه ها:

روانشناسی تربیتی ، کودک و نوجوان ، یادگیری ، خلاقیت ، محیط.