اثر انرژی تجدید پذیر و توسعه مالی بر انتشار کربن بر اساس مصرف در ایران

پژوهش حاضر اثر توسعه مالی و مصرف انرژی تجدید پذیر بر انتشار کربن بر اساس مصرف در ایران را با کنترل متغیرهای رشد اقتصادی و مصرف الکتریسیته را در دوره ۱۹۹۰ الی ۲۰۲۱ بررسی کرده است. پس از بررسی آزمون مانایی متغیرهای پژوهش آزمون های دیکی فولر تعدیل شده و زیوت-اندروز، آزمون هم جمعی بایر و هانک جهت بررسی وجود هم جمعی بین متغیرهای پژوهش انجام شده است. سپس از رگرسیون هم جمعی شامل تخمین زننده های خود رگرسیونی با وقفه توزیعی، حداقل مربعات معمولی کامل تعدیل شده، حداقل مربعات معمولی پویا و آزمون تغییرات تدریجی علی برای بررسی رابطه بلندمدت متغیرهای و رابطه علی آن ها استفاده شده است. نتایج به وضوح نشان می دهد توسعه مالی و مصرف انرژی تجدید پذیر باعث کاهش انتشار کربن بر اساس مصرف در ایران شده و توسعه اقتصادی و توسعه مالی انتشار کربن بر اساس مصرف را افزایش می دهد. نتایج آزمون تغییرات علی تدریجی، تاییدکننده نتایج اصلی روش های مورداستفاده تخمین بوده است. ازاین رو سیاست گذاران در ایران باید تحقیق و توسعه در فن آوری های با مصرف کم کربن را تشویق نموده و همچنین سرمایه گذاری ها در انرژی های تجدید پذیر را هدف قرار داده و از سطح واردات انرژی های تجدید ناپذیر را کاهش داده و از سرمایه گذاری در بخش های با مصرف انرژی بالا که منجر به افزایش در انتشار کربن بر اساس مصرف شود اجتناب کنند.

کلیدواژه ها:

کلیدواژه : انتشار کربن بر اساس مصرف ، رشد اقتصادی ، توسعه مالی ، مصرف انرژی تجدید پذیر