تاثیر درمان شناختی- تحلیلی بر حساسیت اضطرابی و مشکلات بین فردی در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر

مقدمه: اختلال اضطراب فراگیر باعث ایجاد مشکلاتی در زمینه حساسیت اضطرابی و مشکلات بین فردی می شود. بنابراین، هدف این مطالعه تعیین تاثیر درمان شناختی- تحلیلی بر حساسیت اضطرابی و مشکلات بین فردی در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر بود. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این مطالعه همه دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر دانشگاه های شهید چمران و آزاد اسلامی واحد اهواز در فصل پاییز سال ۱۴۰۲ بودند. حجم نمونه برای هر گروه ۲۰ نفر در نظر گرفته شد که این افراد پس از بررسی ملاک های ورود به مطالعه با روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. نمونه های منتخب با روش تصادفی در دو گروه ۲۰ نفری جایگزین و گروه آزمون ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت درمان شناختی- تحلیلی قرار گرفت و گروه گواه در لیست انتظار برای آموزش ماند. داده ها با پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر، پرسشنامه حساسیت اضطرابی و سیاهه مشکلات بین فردی گردآوری و با آزمون های خی دو و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم افزار کامپیوتری SPSS-۲۶ تحلیل شدند. یافته ها: طبق نتایج این مطالعه، گروه های آزمون و گواه از نظر جنسیت، مقطع تحصیلی و سن تفاوت معنی داری نداشتند (۰۵/۰P>). همچنین، درمان شناختی- تحلیلی باعث کاهش حساسیت اضطرابی (۰۰۱/۰P<، ۰۵۱/۲۷۴F=) و مشکلات بین فردی (۰۰۱/۰P<، ۶۴۲/۱۸۶F=) در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر شد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر حاکی از تاثیر درمان شناختی- تحلیلی بر کاهش حساسیت اضطرابی و مشکلات بین فردی در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر بود. در نتیجه، درمانگران و روان شناسان می توانند از درمان شناختی- تحلیلی در کنار سایر روش های درمانی جهت مداخله های سلامت محور به ویژه کاهش حساسیت اضطرابی و مشکلات بین فردی در گروه های آسیب پذیر از جمله مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر بهره ببرند.

کلیدواژه ها:

Cognitive-Analytical Therapy ، Anxiety Sensitivity ، Interpersonal Problem ، Generalized Anxiety Disorder. ، درمان شناختی- تحلیلی ، حساسیت اضطرابی ، مشکلات بین فردی ، اختلال اضطراب فراگیر.