شناسایی و اولویت بندی معیارهای تاثیر گذار بر تاب آوری سازمان آتش نشانی تهران (مطالعه موردی: ایستگاه های آتش نشانی تحت پوشش منطقه ۲۰)

زمینه و هدف: اهمیت تاب آوری سازمانی در سازمان های امدادی و به ویژه سازمان های آتش نشانی به عنوان اولین پاسخگو در مواجهه با حریق و حوادث، کیفیت خدمات و تاب آوری سازمانی در ارزیابی خدمات ایمنی شهروندان یک موضوع مهم و موثر در این سازمان ها می باشد. هدف از انجام این تحقیق، افزایش تاب آوری و کاهش آسیب پذیری سازمان آتش نشانی تهران از طریق شناسایی معیارهای تاثیرگذار بر تاب آوری می باشد. روش بررسی: ماهیت این تحقیق از نوع علمی پژوهشی و روش این مطالعه، کاربردی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و نیز روش های میدانی نظیر تهیه پرسش نامه محقق ساخته است. در این راستا از یک مدل ریاضی تصمیم گیری و محاسبات آماری استفاده شده است. سوالات پرسش نامه با استفاده از مبانی نظری، نظرات خبرگان و با بهره گیری از استانداردهای NFPA در گام های مختلف از این پژوهش استخراج و در بین ۱۵۰ نفر از کارکنان آتش نشانی تهران در ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۰توزیع و تکمیل شده و سپس با تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش ANP و نرم افزارهای EXCEL، SPSS۲۲ و Super Decisions، شناسایی و اولویت بندی معیارها صورت گرفت. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، به ترتیب بالاترین اولویت از بین ۳ معیار، ۷زیرمعیار و ۳۰ شاخص، شامل: تاب آوری درون سازمانی (D) با وزن ۶۶۰۱/۰، تاب آوری روبه پایین (۱D) با وزن ۸۰۱۹/۰ و مهارت تیمی (۱۲e) با وزن ۶۴۱۸/۰ و کمترین اولویت به ترتیب، تاب آوری برون سازمانی (B) با وزن ۰۸۸۹/۰، مهارت کارکنان (۱E) با وزن ۰۹۱۱/۰ و شاخص اماکن کم خطر (۱۴b) با وزن ۰۴۵۷/۰ می باشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق بیانگر این است که برای افزایش تاب آوری سازمانی و کاهش آسیب پذیری باید تاب آوری درون سازمانی (معیار) و تاب آوری روبه پایین (زیر معیار) و در نهایت مهارت تیمی (شاخص) در اولویت اهداف سازمان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری سازمانی ، تاب آوری عملیاتی ، آتش نشانی تهران ، فرایند تحلیل شبکه ای (ANP ).