طراحی مدل علی امید به زندگی در افراد مبتلا به بیماری سرطان براساس استواری روانی، سوگیری تعبیر و تن انگاره

مقدمه: افراد مبتلا به بیماری های مزمن، از امید به زندگی پایینی برخوردار هستند. بنابراین، تحقیق حاضر با هدف طراحی مدل علی امید به زندگی در افراد مبتلا به بیماری سرطان بر اساس استواری روانی، سوگیری تعبیر و تن انگاره انجام شد. روش کار: روش تحقیق همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری مطالعه، کلیه  بیماران سرطانی شهر تبریز در سال ۱۴۰۱ بودند، که ۲۵۰ نفر به روش هدفمند انتخاب شدند. در گردآوری داده ها،  پرسشنامه های امید به زندگی Miller  (۱۹۸۸)، سوگیری در تعبیر درد Gaffiero  و همکاران (۲۰۲۲)، استواری روانی Clough (۲۰۰۲) و  نگرانی از تن انگاره Littleton (۲۰۰۸) مورد استفاده قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده ، با استفاده از نرم افزار ایموس و SPSS نسخه ۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در مجموع ۳۵ درصد از واریانس متغیر امید به زندگی از طریق متغیرهای مدل تبیین شد. اثر مستقیم استواری روانی(۴۱/۰)، نگرانی از تن انگاره(۲۸/۰-) و سوگیری تعبیر (۳۸/۰-) بر میزان امید به زندگی معنی دار به دست آمد. و  اثر غیرمستقیم نگرانی از تن انگاره (۹۵/۲-=t-value) و استواری روانی  (۱/۲=t-value ) با میانجیگری نقش واسطه ای سوگیری تعبیر بر میزان امید به زندگی بیماران سرطانی معنی دار مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به اثر مستقیم و غیرمستقیم متغیرهای سوگیری تعبیر، استواری روانی و تن انگاره بر میزان متغیر امید به زندگی، به نظر می رسد با تقویت استواری روانی، و بهبود سوگیری تعبیر و نگرانی از تن انگاره می توان امید به زندگی بیماران مبتلا به کانسر را تقویت نمود.

کلیدواژه ها:

Life Expectancy ، Mental Toughness ، Interpretation Bias ، Body Image ، Cancer. ، امید به زندگی ، استواری روانی ، سوگیری تعبیر ، تن انگاره ، سرطان.