همتایان و هوش هیجانی کلاس به عنوان پیش بینی کننده سلامت روانی نوجوانان

هدف این مطالعه بررسی این مساله است که آیا جنس، سن، دلبستگی به همتایان و هوش عاطفی سطح کلاس می تواند پیش بینی کننده رفاه روانی نوجوانان باشد یا نه. در این راستا یک رویکرد چند سطحی را به کار بردیم. نمونه متشکل از ۲۱۸۲ دانش آموز دبستانی (از ۱۱۸ کلاس درس، ۶/۵۱٪ دختران) بین ۱۲ تا ۱۸ سال بود. یک مدل دو سطحی (با دانش آموزان در کلاس ها) برای تحلیل تاثیر سه متغیر سطح یک (جنسیت، سن و دلبستگی به همتایان) و یک متغیر سطح دو (هوش هیجانی در کلاس درس) روی مولفه تاثیر مثبت رفاه روانی به کار رفت. نتایج نشان دهنده کاهش کلی رفاه با افزایش سن نوجوانان و افزایش رفاه ناشی از دلبستگی بیشتر به همتایان بود. علاوه بر این، هوش عاطفی سطح کلاس نشان دهنده رابطه مثبت با رفاه دانش آموزان بود. این متغیر سطح گروهی همچنین تقویت کننده تاثیر دلبستگی به همتایان روی رفاه بود. مزیت های استفاده از یک رویکرد چند سطحی برای پیش بینی سلامت روانی و تطبیق روانی مورد بحث قرار گرفته است.