برنامه ریزی راه های ساحلی به عنوان زیرساخت گردشگری؛نمونه موردی: جاده بزرگ اقیانوسی در استرالیا

این مقاله به راه های ساحلی، به عنوان زیرساختی برای توسعه گردشگری ساحلی-دریایی می پردازد. در روند بررسی این موضوع، علاوه بر جذابیت های زیبایی شناختی و مناظر منحصربفرد این زیرساخت های حمل و نقلی، مزایا و فرصت های اقتصادی و اجتماعی شامل افزایش درآمد ناشی از گردشگری، افزایش ارزش املاک، بهبود دسترسی و اتصال جوامع محلی و همچنین ملاحظات و چالش های راه های گردشگری ساحلی-دریایی، مانند شیوه های گردشگری پایدار و موارد مرتبط با مدیریت منطقه ساحلی بیان شده است. نمونه موردی جاده بزرگ اقیانوسی در استرالیا، به عنوان یکی از مهم ترین مسیرهای گردشگری ساحلی جهان، در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است. در این بررسی، چالش های منطقه ای اصول برنامه ریزی راهبردی و برنامه اقدام این جاده گردشگری ساحلی، مشتمل بر اهداف حفاظت از یکپارچگی اکولوژیکی و منظر، مشارکت جوامع محلی، محافظت از مناظر متمایز، رشد اقتصاد گردشگری و مدرن کردن حکمرانی مطرح شده است. توصیه های برنامه ریزی و مدیریتی این طرح و برنامه اقدام آن، در قالب بخش های سیاست های دولتی، ایجاد یک چارچوب برنامه ریزی فراگیر و نوین، مدل تامین مالی پایدار و حمایت از ابتکارات و نوآوری ‎های مرتبط، به شکل نتایج قابل استفاده در روند برنامه ریزی، طراحی و مدیریت راه های ساحلی به عنوان زیرساخت گردشگری تبیین شده است.

کلیدواژه ها:

توریسم ساحلی ، منظر راه ، منظر مناطق ساحلی ، برنامه ریزی و طراحی