اثر بخشی درمان مثبت نگر بر بهبود کیفیت زندگی زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مثبت نگر بر بهبودکیفیت زندگی زنان مبتلا بهPMSمراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهراصفهان انجام شده است. PMSیا سندرم پیش از قاعدگی یکی از اختلالات شایع در سنین باروری است که حدود ۷ تا ۱۴ روز قبل از قاعدگی با طیفی از علائم جسمانی هم چون سردرد،حساسیت و تورم پستان ها، آکنه، دردهای عضلانی و اختلالات خواب و اشتها و علائم روان شناختی هم چون استرس،اضطراب وافسردگی بروز می کند و علائم آن اغلب پس از شروع خونریزی فروکش می کند. پژوهش کاربردی از نوع نیمه آزمایشی(با طرح پیش آزمون-پس آزمون) با گروه کنترل بود. جامعه آماری زنان مبتلا به PMS مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی در شهر اصفهان بودند. نمونه مورد بررسی۳۰ نفر از زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی بودندکه با توجه به ملاک های ورود به پژوهش انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرارگرفتند.شرکت کنندگان حاضر در گروه آزمایش در۱۰جلسه ۹۰ دقیقه ای در۱۰ هفته تحت آموزش درمان مثبت نگر قرارگرفتند، اما شرکت کنندگان حاضر درگروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. جهت جمع آوری داده ها ازپرسشنامه غربالگری سندرم پیش از قاعدگی اشتاینر و همکاران (۲۰۰۳) و فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی فرضیه پژوهش با استفاده از نسخه ۲۴ نرم افزار SPSS و از طریق آزمون آماری تحلیل کوواریانس صورت پذیرفت. نتایج پژوهش حاضر( P<۰.۰۵) نشان دادکه مداخلات بر گرفته از روان شناسی مثبت نگرمی تواند باعث بهبود کیفیت زندگی در زمان مواجهه با اختلالات ناشی از این سندرم شود. با توجه به یافته های پژوهش، چنین نتیجه گیری می شود که درمان مثبت نگر، نقش مهمی در بهبود و ارتقاءکیفیت زندگی زنان مبتلا به PMS ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

درمان مثبت نگر ، سندرم پیش از قاعدگی ، کیفیت زندگی.