بررسی جایگاه داوری دولتی و خصوصی در دادگاه های ایران بر مبنای پرونده های سامانه آرای قضایی کشور

شیوه های جایگزین حل اختلاف به چهار دسته مذاکره، سازش، میانجیگری و داوری تقسیم می شوند. که سبب: کمک به اصلاح محاکم، اجتناب از محاکم قضایی ناکارامد یا فاسد، افزایش اقناع و رضایت عمومی- فراهم آوردن امکان حل دعاوی و دسترسی به عدالت برای گروه های محروم،- کاهش هزینه ها و زمان حل و فصل دعاوی، همچنین از نظر اهداف توسعه ای، سبب: افزایش مشارکت مدنی، تسهیل بازسازی اقتصادی و تغییرات اجتماعی دیگر، کمک به کاهش سطح تنشها و جلوگیری از اختلافات در جامعه، مدیریت اختلافات و بحرانهای دارای تاثیر مستقیم بر برنامه های توسعه، می گردند. سیستم داوری پیشرفته ترین شیوه غیرقضایی حل اختلاف و فرایندی است که در آن یک یا چند نفر داور یا حکم به انتخاب طرفین پس از استماع دلایل و استدلالات طرفین، در ماهیت دعوا حکم صادر میکنند که میتواند الزامی یا غیرالزامی باشد. در این تحقیق با بررسی سامانه آرای قضایی و ۲۱۶ پرونده های قضایی مربوط به داوری به بررسی آنها از لحاظ کلیدواژه های مشابه پرداخته و با تقسیم آنها به پرونده های دولتی و خصوصی و از منظر اهلیت، قابلیت ارجاع به دادگاه، مدت داوری و بطلان رای داوری مورد بررسی قرار گرفتند و در مجموع مهمترین مشکلات و آرای مربوطه دسته بندی شدند.

کلیدواژه ها:

داوری ، داور ، شیوه های جایگزین حل اختلاف ،