کاربرد بیوتکنولوژی محیطی در تولید سوخت های زیستی و بیوپلاستیک ها و زیست پالایی
محل انتشار: دومین همایش ملی پلاستیک و محیط زیست
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 82
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NSEP02_030
تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1403
چکیده مقاله:
زمینه: یکی از حوزه های فعال بیوتکنولوژی که با بکار گیری فرایندهای زیستی در راستای بهبود و حفظ محیط زیست در سطح جهانی عمل نموده است بیوتکنولوژی محیطی می باشد این شاخه از بیوتکنولوژی به وسیله ی فرایندهایی چون زیست پالایی، تولید بیوپلاستیک ها و تولید سوخت های زیستی سعی در کاهش و کنترل آلودگی های محیط زیست را دارد. زیست پالایی فلزات سنگین که ناشی از فعالیت انسانی در بخش های مختلف انجام می گیرد. امروزه به کمک علم مهندسی ژنتیک سویه های باکتریایی و قارچی و همینین گیاهان به گونه ای دست ورزی شده اند که بیشترین کارایی زیست پالایی را داشته باشند و فعالیت های متخصصان زیست پالایی بیشتر در این راستا می باشد.هدف: این مقاله سعی دارد در رابطه با تاثیر بیوتکنولوژی محیطی در زندگی جوامع جهانی با روش زیست پالایی و چگونگی استفاده از منابع طبیعی و مواد زائد زیستی برای رسیدن به سوخت تجدید پذیر را پوشش دهد.روش کار: این تحقیق یک مطالعه مروری است که در مورد زمینه های مطالعاتی بیوتکنولوژی محیطی و چگونگی ایجاد سوخت هایتجدید پذیر با کلمات کلیدی بیوتکنولوژی محیطی، زیست پالایی، بیوپلاستیک ها، انرژی های تجدید پذیر، آلودگی، چرخه بازیافت باجستجوی مقالات در پایگاه های اطلاعاتی معتبر از سال ۲۰۱۹ تا سال ۲۰۲۳ در مجموع ۲۰۰ مقاله و در انتها ۹۵ مقاله رفرنس دهی انجام گرفت.یافته ها: در این مطالعه بررسی چگونگی به کارگیری مواد زائد و زباله های حاصل از فعالیت انسانی برای دیگر فرایندهای چرخه یزیستی به عنوان یک راه کاهش آلودگی انجام گرفته است.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که روش هایی چون زیست پالایی موجب کاهش آلودگی های محیطی شده و از طریق تولید و به کارگیری بیوپلاستیک ها و سوخت های زیستی موجب کاهش نرخ تولید آلودگی های زیستی شده اند. لازم به ذکر است که متخصصان به کمک تکنیک های مهندسی ژنتیک و DNA نوترکیب موجب افزایش کارایی میکروارگانیسم ها و گیاهان بکار رفته می شوند.
نویسندگان
رقیه آرزومند
بجنورد، خیابان شهریار ضلع جنوبی بیمارستان امام علی (ع)، دانشکده پرستاری، بیوتکنولوژی پزشکی،