مواجهه مادران باردار با میکرو پلاستیک ها و ارتباط آن با پارامترهای تن سنجی نوزادان

مواجهه مداوم با ذرات پلاستیکی نگرانی هایی را در خصوص سلامت انسان به ویژه پیامدهای تولیدمثلی و تولد ایجاد کرده است. در این مطالعه برای اولین بار به شناسایی کمی و کیفی ذرات پلاستیکی (میکرو پلاستیک ها – MPs) در جفت انسان و ارتباط آن با رشد جنین و نوزادان پرداخته شد. ۴۳ خانم باردار از جمعیت عمومی ساکن در شهر تهران انتخاب و جفت آنها بلافاصله پس از وضع حمل با میکروسکوپ دیجیتال و میکرو اسپکتروسکوپی رامان در خصوص حضور و جنس ذرات میکرو پلاستیک (۵ >میلی متر) مورد آنالیز قرار گرفت. از تحلیل رگرسیون برای برآورد ارتباط بین تعداد MPS در جفت و اندازه گیری های آنتروپومتریک نوزادان استفاده گردید. MPS در تمامی( ۱۳ از ۱۳ مورد) حاملگی های با محدودیت رشد داخل رحمی (IUGR) شناسایی شدند و میانگین فراوانی آن ها بین ۲ تا ۳۸ ذره در جفت بود، اما در حاملگی های طبیعی به جز سه مورد از ۳۰ مورد، تعداد میکرو پلاستیک ها کمتر از حد تشخیص (LOD) بود. ذرات پلاستیکی کوچکتر از ۱۰ میکرومتر در هر دو گروه حاملگی IUGR و حاملگی طبیعی بیشترین فراوانی را داشته و تا ۶۴ درصد را به خود اختصاص دادند. به وضوح، در حاملگی های طبیعی تکه های پلاستیکی و در حاملگی های IUGR تکه ها و الیاف پلاستیکی گروه های غالب شناسایی شده در جفت بودند. علیرغم شناسایی چهار پلیمر مختلف تشکیل دهنده MPS، اکثریت ذرات پلاستیکی از جنس پلی اتیلن و پلی استایرن بودند. ارتباط معکوس بین مواجهه با MPS و پارامترهای تن سنجی حین تولد از نظر وزن (۰/۸۲- = p < ۰/۰۰۱ ،r) ، قد(۰/۵۶- = p < ۰/۰۰۱ ،r) ، اندازه دور سر (۰/۵۰- = p = ۰/۰۰۱ ،r) و نمره آپگار ۱- دقیقه ای (۰/۷۵ -= p < ۰/۰۰۱ ،r) در بین نوزادانی که بارداری IUGR داشتند در مقایسه با نوزادانی که تحت عنوان حاملگی طبیعی نامزد شده بودند مشاهده شد. هرچند به نظر می رسد ممکن است ذرات پلاستیکی بر روابط متقابل بین جفت و جنین تاثیر بگذارند، الگوی ارتباط بین تعداد این ذرات در جفت و پیامدهای تولید مثلی، شواهدی از روابط دوز-پاسخ غیرخطی یا غیریکنواخت را نشان می دهد که احتمالا به دلیل اختلال در تبادلات گاز و مواد مغذی بین جفت و جنین در حال رشد بوده و ارزش بررسی در مطالعات آتی را دارد.