میکرو پلاستیک و سلامت انسان: درک خطرات و پیامدها

میکرو پلاستیک ها آلاینده ای محیطی با خطرات بالقوه برای سلامت انسان در سطح جهانی هستند. میکرو پلاستیک می توانند بلعیده یا استنشاق شده و یا به پوست نفوذ کنند و در نمونه های بیولوژیک مانند مدفوع، سرم و بافت های بدن جانداران یافت شده اند. هم اندازه و هم شیمی سطح میکرو پلاستیک ها می تواند بر سمیت سلولی آن ها تاثیر بگذارد. هر چه میکرو پلاستیک ها کوچکتر و قدیمی تر باشند سمیت سلولی بالاتری دارند. میکرو پلاستیک ها به عنوان یک حامل، می توانند سایر آلاینده های سمی موجود در محیط مانند فرم دهنده های پلاستیک، فلزات، آنتی بیوتیک ها و میکروارگانیسم ها را نیز به بدن منتقل کنند. میکرو پلاستیک ها می توانند با موفقیت به لایه های اپیتلیال ریه ها یا دستگاه گوارش نفوذ کرده و بدون تحریک سیستم ایمنی به سیستم گردش خون برسند. میکرو پلاستیک ها می توانند با ورود مواد سمی به بدن مستقیما عوارضی از قبیل سرطان، التهاب مزمن یا سایر اثرات ناشناخته ایجاد کنند و یا اثرات سمی آلاینده های شیمیایی دیگر را تشدید کنند.در سطح سلولی، میکرو پلاستیک ها می توانند برای ریز ساختارهایی مانند لیزوزوم، میتوکندری، شبکه آندوپلاسمی و هسته سلول باشند و باعث آسیب میتوکندری و استرس اکسیداتیو شوند. مواجهه با میکرو پلاستیک ها می تواند باعث استرس اکسیداتیو و آسیب DNA شود که ممکن است منجر به اختلال عملکرد اندام اختلال متابولیک و پاسخ ایمنی شود. آن ها همچنین ممکن است منجر به تغییر میکرو فلور روده نیز بشوند که عواقب خاص خود را دارد.همچنین مطالعات نشان داده اند که مواجهه با نانو پلاستیک ها (با قطر تقریبی ۲۰ نانومتر) می تواند با کاهش فعالیت استیل کولین استراز در مغز موش بر عملکرد شناختی تاثیر بگذارد. به دلیل توزیع گسترده میکرو پلاستیک ها در محیط، مواجهه انسان با این ترکیبات اجتناب ناپذیر است و بافت های مختلف بدن می توانند میکرو پلاستیک ها را انباشته کنند. برای درک خطرات و پیامدهای میکرو پلاستیک ها بر سلامت انسان، روش های مختلفی از جمله ارزیابی مواجهه، تست سمیت، تکنیک های تحلیلی، متاآنالیز، مدل های آزمایشگاهی، استانداردسازی و ارزیابی ریسک استفاده می شود. با این حال، هنوز ابهامات زیادی در ارتباط با خطرات سلامتی میکرو پلاستیک ها وجود دارد و تحقیقات بیشتری برای ارزیابی تاثیر آن ها بر محیط زیست و سلامت انسان موردنیاز است.