ارتباط اضطراب مرگ و خود شفقت ورزی در بازماندگان فوتی های ناشی از کروناویروس

هدف این پژوهش بررسی ارتباط اضطراب مرگ و خود شفقت ورزی در بازماندگان فوتی های ناشی از کرونا ویروس بود. مطالعهحاضر یک تحقیق بنیادی-توصیفی از نوع همبستگی است. ۲۶۸ نفر ( ۱۱۹ مرد، ۱۴۹ زن) به شیوه ی در دسترس از میانخانواده های ۳۴۱۴ نفر فوتی های ناشی از کرونا ویروس در استان همدان تا تاریخ ۴ آذر ۱۴۰۱ ، انتخاب شدند. ابزار پژوهششامل پرسشنامه های خود شفقت ورزی نف ( ۲۰۰۳ ) و اضطراب مرگ تمپلر ( ۱۹۷۰ ) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار و از آمار استنباطی نظیر رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSSاستفاده شد. نشان دادند بین اضطراب مرگ و خود شفقت ورزی رابطه معناداری وجود دارد. متغیرهای مهربانی به خود β=-۰/۱۶۴ و قضاوت در مورد خودβ=-۰/۱۶۱ به ترتیب قوی ترین پیش بینی کننده های اضطراب مرگ بودند P<۰/۰۵ بدین گونه هرچقدر مهربانی به خود و قضاوت در مورد خود بالاتر باشد، احتمال اضطراب مرگ کمتر است. شرایط موجود در دوران کروناو تغییراتی که در نحوه ی زندگی در همه ی ابعاد به وجود آورد زمینه را برای بروز آسیب های جسمانی و روانی فراهم کردهاست. با توجه به یافته های پژوهش، باید به عوامل تاثیرگذار بر سلامت روان شناختی و بهداشت روان که اغلب گریبان گیرجامعه پس از دوران اپیدمی شده است، توجه جدی شود

کلیدواژه ها:

اضطراب مرگ ، خود شفقت رزی ، کرونا ویروس