رویکرد تحلیلی بر آثار ملی گرایی دوره پهلوی اول؛ با ذکر سه نمونه موردی
محل انتشار: فصلنامه معماری سبز، دوره: 10، شماره: 2
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 93
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GRAR-10-2_002
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1403
چکیده مقاله:
معماری ایران در دوران های مختلف تاریخی، با تاکید بر گرایش های ملی و حفظ میراث های فرهنگی، شکل های متنوعی گرفته است. در دوران ساسانیان، ترویج فرهنگ و معماری هخامنشی به عنوان نمادی از حفظ هویت ملی مطرح شد. در دوره پهلوی، تاکید بر ملی گرایی و بازنگری به تمدن های گذشته، همراه با ترکیب با معماری غربی، نمایان شد.تلاش معمار ها در آن زمان سبب شد تا سبک ملی شکل بگیرد که این معماری عجین با تاریخ ، معماری باستانی، فرهنگ گذشتگان و استفاده از المان های آن دوره در معماری دوره پهلوی اول به منظور به نمایش گذاشتن شکوه و عظمت ایران در معماری معاصراست. اینکه ملی گرایی در دوره پهلوی اول دارای چه ویژگی هایی است (؟) موضوعی است که این مقاله سعی دارد تا با روش کیفی و رویکرد توصیفی-تحلیلی، تفسیری-تاریخی به ارزیابی آثار ملی گرایی در دوره مذکور بپردازد. این پژوهش برآن است که با بررسی سه نمونه موردی در این سبک به اجزا، ابعاد و دلایل پدید آمدن ملیگرایی، شناخت بهتری پیدا کند. نتایج پژوهش نشان دهنده تشابه دو سبک باستانی و ملی در دوره پهلویاول است که نمادی از تاریخ باشکوه ایران است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مها شجاعی
دانشجوی کارشناسی معماری داخلی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز (نویسنده مسئول)
مجید شجاعی
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه البرز
زهرا یزدانیان
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
مبینا زاهدیان
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز