تحلیل مفهوم عشق الهی در آیات قرآن و احادیث امام صادق (ع) و ارتباط آن با نظریه دلبستگی در روانشناسی

این مقاله به بررسی مفهوم عشق الهی در آیات قرآن و احادیث امام صادق (ع) و ارتباط آن با نظریه دلبستگی در روانشناسی می پردازد. عشق الهی به عنوان یک نیروی محرک قوی برای انجام اعمال صالح و تقوا در متون دینی معرفی شده و به عنوان یک ارتباط دو طرفه و تعاملی بین انسان و خداوند توصیف می شود. در قرآن و احادیث امام صادق (ع)، عشق الهی به عنوان یک اصول اساسی در تربیت دینی و اخلاقی مطرح شده است. نظریه دلبستگی، که به بررسی روابط اولیه بین کودک و مراقبان او می پردازد، نشان می دهد که کیفیت این روابط تاثیرات بلندمدتی بر رشد روانی و عاطفی فرد دارد. این مقاله نشان می دهد که شباهت ها و تفاوت های بین عشق الهی و دلبستگی بر اساس نیاز انسان به محبت و امنیت بنا شده اند. همچنین، ارتباط بین عشق الهی و نظریه دلبستگی نشان می دهد که مفاهیم دینی می توانند تاثیرات مثبتی بر سلامت روانی و عاطفی فرد داشته باشند و به عنوان یک منبع قوی از امنیت و اعتماد به نفس عمل کنند. در نهایت، مقاله به پیشنهاداتی برای پژوهش های آینده در زمینه تاثیرات عشق الهی بر سلامت روانی و عاطفی و توسعه برنامه های تربیتی مبتنی بر عشق الهی می پردازد.

کلیدواژه ها:

Divine love ، Quran ، Hadiths of Imam Sadiq (A) ، attachment theory ، psychology ، religious education ، عشق الهی ، قرآن ، احادیث امام صادق (ع) ، نظریه دلبستگی ، روانشناسی ، تربیت دینی.