اثر بخشی تئاتر درمانی (سایکودرام) بر احساس ملال دانشجویان دانشگاه سوره

احساس ملال یک حالت عاطفی است که در بین جوانان شایع است و با احساسات ناخوشایند، فقدان انگیزه و برانگیختگی فیزیولوژیکی پایین مشخص می شود که در آن سطح تحریک به طور نامطلوب پایین تلقی می شود. احساس ملال به دلیل شیوع آن در بین جوانان یک حالت عاطفی مهم است. تحقیقات اخیر عمدتا ارتباط پیچیده بین احساس ملال و رفتارهای مخاطرهآمیز را تایید کرده است. از جمله روش‎هایی که می‎توان در زمینه درمان احساس ملال به کار گرفت" هنر درمانی" است. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر بخشی تئاتر درمانی بر احساس ملال دانشجویان دانشگاه سوره می‎باشد .روش کارپژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده با گروه کنترل می‎باشد. جامعه ی آماری شامل کلیه ی دانشجویان کارشناسی ارشد هنر دانشگاه سوره در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود که از بین آنها ۴۰ نفر به صورت هدفمند انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش (۲۰) و کنترل (۲۰) انتساب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ملال (MSBS) فالمن و همکاران (۲۰۱۳ ) بوده که توسط دو گروه تکمیل گردید. جهت گروه آزمایش ۱۰ جلسه تئاتر درمانی اجرا شده و پس از پایان جلسات مجددا پرسشنامه جهت دو گروه اجرا گردید، جهت تجزیه و تحلیل داده‎ها از روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد و توسط نرم افزار آماری spss نسخه ۲۴ مورد محاسبه قرارگرفت.با توجه به اینکه در پرسشنامه ملال بالا بودن نمرات پنج خرده آزمون عدم مشارکت، انگیختگی بالا، انگیختگی پایین، عدم توجه و ادراک زمان دال بر احساس ملال یا کسالت است، داده‎های گروه آزمایش میانگین در پنج خرده مقیاس‎ کاهش یافته است (۷۵/۲۰، ۱۰/۱۱، ۳۰/۱۰، ۴۵/۸، ۳۵/۱۰). نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره (۰۵/۰ p<) نشان داد که فرضیه اصلی پژوهش ما مبنی بر اثر بخشی تئاتر درمانی بود و احساس ملال دانشجویان معنادار بوده است. نتیجه گیری: تئاتر درمانی روش مناسبی جهت کاهش احساس ملال دانشجویان بوده و باعث کاهش علائم بالینی آنها شده است. بنابراین، مشاوران و روان شناسان می توانند از روش مداخله با رویکرد درام یا تئاتر برای بهبود احساس ملال در دانشجویان استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

احساس ملال ، تئاتر درمانی ، سایکودراما ، دانشجویان