عدم اطمینان محیطی و مسئولیت های اجتماعی شرکت: نقش تعدیل -کنندگی خودشیفتگی مدیران

هدف پژوهش حاضر ارتباط عدم اطمینان محیطی با مسئولیت اجتماعی شرکت با نقش تعدیل کنندگیخودشیفتگی مدیران است. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و بر مبنای طرح تحقیق پس رویدادی است. در اینراستا ۱۳۴ شرکت به عنوان شرکت های عضو نمونه به روش حذفی سیستماتیک انتخاب گردید که در طی سال های ۱۴۰۲-۱۳۹۲ در بورس اوراق بهادار تهران فعالیت داشته اند. برای بررسی عدم اطمینان محیطی از تغییرات فروش، برای اندازه گیری مسئولیت اجتماعی شرکت از چک لیست افشای مسئولیت اجتماعی شرکتدر ایران و برای بررسی خودشیفتگی مدیران از شاخص پاداش نقدی مدیران استفاده شده است. داده هایپژوهش از صورت های مالی واقعی شرکت ها از طریق سایت کدال جمع آوری و با استفاده از نرم افزار اکسلگردآوری شد. روش آزمون فرضیه ها رگرسیون چندمتغیره با استفاده از نرم افزار ایویوز ۸ می باشد. یافته ها نشانداد که عدم اطمینان محیطی با مسئولیت اجتماعی شرکت ارتباط معناداری منفی و معکوس معنی دار دارد.همچنین خودشیفتگی مدیران نقش تعدیل کننده ای بر ارتباط عدم اطمینان محیطی و مسئولیت اجتماعیشرکت دارد. نتایج این پژوهش بر توسعه ادبیات مربوط عدم اطمینان محیطی و مسئولیت اجتماعی شرکتمی افزاید.

کلیدواژه ها:

عدم اطمینان محیطی ، مسئولیت اجتماعی شرکت ، خودشیفتگی مدیران