ارزیابی راهبردی محیط زیستی استحصال انرژی تجدیدپذیر از پسماند

انرژی، در زندگی انسان و توسعه اقتصاد نقش کلیدی داشته و دارد. افزایش تقاضای جهانی انرژی، اثرات مخرب سوختهای فسیلی و کاهش منابع انرژی، لزوم جایگزینی منابع انرژی جدید و تجدیدپذیر را پررنگتر ساخته است. از سوی دیگر، افزایش جمعیت و تغییر سبک زندگی، باعث تولید حجم انبوهی پسماند در شهرها شده و رفع معضلات ناشی از آن، دغدغه اصلی مدیران شهری محسوب میگردد. مدیریت صحیح این منبع می تواند، آن را به منبع ارزشمندی برای انرژی تبدیل کند. تولید انرژی از پسماند، به عنوان انرژی تجدیدپذیر جدید، می تواند در برنامه ریزی توسعه پایدار قرار گیرد. از این رو، طرح استحصال انرژی از پسماند شهر تهران، پتانسیل قابل توجهی هم برای کاهش اثرات محیط زیستی محلهای دفن زباله و هم بهرهمندی از مزایای اقتصادی و محیط زیستی آن به-عنوان انرژی تجدیدپذیر را دارد. پژوهش حاضر در بردارنده نتایج ارزیابی استراتژیک محیط زیستی(SEA) طرح استحصال انرژی از پسماند به منظور ادغام ملاحظات محیط زیستی در این طرح است. به این منظورگامهای فرآیند SEA، اعم از غربالگری و دامنهیابی، شامل: تببین نحوه مشارکت ذینفعان و اهداف SEA، شناسایی نکات کلیدی محیط زیستی در طرح و معرفی گزینههای جایگزین(زباله سوزی، پیرولیز، پلاسما، هضم بیهوازی و استحصال گاز محل دفن)، انجام شد. سپس گزینه های جایگزین، با مرور منابع و با در نظر گرفتن معیارهای فنی، اقتصادی و محیط زیستی ارزیابی شدند. با بررسی و ارزیابی آلترناتیوها، روش استحصال گاز از لندفیل به عنوان گزینه برتر انتخاب شد. پس از انتخاب استخراج بیوگاز از محلهای دفن زباله به عنوان روش ترجیحی، ارزیابی اجرای طرح در مقابل عدم اجرا برای تعیین مزایای طرح انجام شد. متعاقبا، برای اثرات محیط زیستی شناسایی شده در مرحله دامنه یابی، اقدامات اصلاحی و کاهشی پیشنهاد شد و اهمیت اجرای برنامه های نظارت مستمر برای نظارت بر فرآیند مورد تاکید قرار گرفت. با توجه به ارزیابی انجام شده اجرای این طرح، میتواند علاوه بر مزایای اقتصادی، اثرات مثبتی بر محیط زیست و سلامت افراد داشته باشد

کلیدواژه ها:

ارزیابی راهبردی محیط زیستی ، انرژی تجدیدپذیر ، پسماند