بهبود و بهینه سازی مدیریت پروژه زنجیره بحرانی برای توسعه سیستم های اطلاعاتی: یک رویکرد پویا

مطالعات قبلی در مدیریت زمانبندی پروژه عمدتا بر روی بخش های ساخت وساز و تولید متمرکز بوده اند که در آن ها تکنیک های سنتی مدیریت پروژه موفق عمل کرده اند. با این حال، این تکنیک ها در پروژه های توسعه سیستم های اطلاعاتی به دلیل نیازهای خاص این پروژه ها کارایی لازم را ندارند. برای رفع این مشکل، این تحقیق به بهبود و بهینه سازی مدیریت پروژه زنجیره بحرانی (CCPM) برای توسعه سیستم های اطلاعاتی پرداخته است. این مطالعه در شرکت Y انجام شده و از یک مدل برآورد حجم کار بر اساس اندازه عملکردی برای تحلیل رگرسیون پروژه های گذشته استفاده می کند. همچنین، مدل وزن دهی پویا برای تخصیص بهینه منابع معرفی شده است تا مدیریت کارآمدتری در طول پروژه تضمین شود.تحلیل مقایسه ای عملکرد CCPM قبل و بعد از بهبودها نشان می دهد که روش اصلاح شده به سرعت تخصیص منابع را انجام داده و مدت زمان برنامه ریزی شده پروژه را کاهش می دهد. همچنین، این روش انعطاف پذیری لازم برای تنظیم پویا تخصیص منابع در طول اجرای پروژه را فراهم می کند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که رویکرد اصلاح شده CCPM با نیازهای پیچیده پروژه های سیستم های اطلاعاتی هماهنگ تر است، تعارض منابع را موثرتر حل می کند و کارایی و تطبیق پذیری پروژه را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان بندی پروژه ، روش مدیریت زنجیره بحرانی پروژه ، تخمین بار کاری ، زمان بندی منابع