بررسی آزمایشگاهی پارامترهای عملکردی روش کاویتاسیون هیدرودینامیکی در حذف آلاینده آلی از آب، مطالعه موردی: ماده رنگ زای متیل اورانژ
محل انتشار: مجله آب و فاضلاب، دوره: 35، شماره: 1
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 119
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WWJ-35-1_004
تاریخ نمایه سازی: 24 مرداد 1403
چکیده مقاله:
با توجه به ورود حجم قابل توجهی از پساب های صنعتی حاوی آلاینده های آلی و رنگ زا به آب، موضوع آلودگی های احتمالی آن به یک مسئله مهم تبدیل شده که این موضوع باعث توجه بیشتر به فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته برای تصفیه فاضلاب های صنعتی شده است. کاویتاسیون از جمله روش هایی است که به دلیل قابلیت تولید رادیکال های آزاد فعال به منظور شکست ترکیب های شیمیایی آلی و تجزیه آلاینده های مقاوم در برابر تجزیه زیستی، برای افزایش کارایی فرایندهای تصفیه آب و فاضلاب مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، بهره گیری از روش کاویتاسیون هیدرودینامیکی به منظور تجزیه و حذف رنگ زای متیل اورانژ و بهینه یابی پارامترهای عملیاتی با توجه به میزان کارایی حذف رنگ بود. به این منظور کاویتاسیون از طریق به کارگیری پمپ و صفحه روزنه دار (اریفیس) با قطر روزنه ۴ میلی متر تولید و در هر مرحله از پژوهش متیل اورانژ با غلظت ۵۲/۳ میلی گرم در لیتر آزمایش شد و تاثیر پارامترهای عملیاتی فشار در محدوده ۵/۰ تا ۵/۶ بار، دما در محدوده ۸ تا ۴۰ درجه سلسیوس، pH در شرایط اسیدی، خنثی و قلیایی بعد از گذشت ۱۳۵ دقیقه به منظور دستیابی به حداکثر میزان رنگ زایی در شرایط بهینه تعیین شد. در این پژوهش، بهینه ترین شرایط برای دستیابی به بیشترین کارایی حذف در فشار ورودی ۵/۵ بار و عدد کاویتاسیون حدود ۱۴/۰ (Ca≈۰.۱۴) به میزان ۷/۵۱ درصد حاصل شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که تجزیه و حذف ماده رنگ زای متیل اورانژ با استفاده از روش کاویتاسیون هیدرودینامیکی نسبت به pH محلول ورودی حساس و عملکرد راکتور به خصوص در شرایط اسیدی که برای تولید رادیکال های هیدروکسیل شرایط مساعدتری است، نسبت به شرایط قلیایی به طور قابل ملاحظه ای ارتقا می یابد. همچنین افزایش دمای محلول به دلیل اثرگذاری بر فشار بخار اشباع، سرعت تجزیه و حذف رنگ از محیط را بالاتر خواهد برد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا اسددخت
دانشجوی دکترای مهندسی محیط زیست، گروه مهندسی آب و فاضلاب، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
عبدالله رشیدی مهر آبادی
دانشیار، گروه مهندسی آب و فاضلاب، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محمد رضا جلیلی قاضی زاده
دانشیار، گروه مهندسی آب و فاضلاب، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :