بررسی تاثیرات، مزایا و چالش های استفاده از تکنولوژی های جدید در تدریس به دانش آموزان دوره ابتدایی

یکی از دغدغه های اصلی برای هر کشوری مسئله آموزش و پرورش می باشد. این موضوع بخصوص برای مقطع آموزش ابتدایی دارای اهمیت و حساسیت بسیار بیش تری است. در این راستا، یکی از موضوعات مطرح در امر آموزش و پرورش مقطع ابتدایی، ایجاد تغییرات اساسی در ساختار آموزشی سنتی می باشد. به طوری که با توجه به توسعه همه روزه فناوری های مختلف و ایجاد تکنولوژی های جدید در سراسر دنیا، باید ساختار آموزش نیز همراستا با این موارد تغییر کند و به جایگاه مدرن تری دست یابد. در سراسر دنیا این روند، با وارد کردن فناوری های جدید در امر آموزش و پرورش دانش آموزان تا حدودی تحقق یافته و همه روزه در حال پیشرفت و انجام شدن است. ولی در کشور ایران در سال های اخیر به دلیل شرایط مختلف از جمله زیرساخت نامناسب، امکان بکارگیری فناوری در آموزش و پرورش وجود نداشته است. البته بنابر اجبار شیوه آموزش سنتی در شرایط همه گیری کرونا با چالش های فراوانی رو به رو شد. به طوری که نیاز بود برای دسترسی به دانش آموزانی که در شرایط قرنطینه قرار دارند از فناوری استفاده کنیم. بعد از این دوران و بازگشت دوباره دانش آموزان به مدارس، موضوع بکارگیری فناوری در ساختار آموزش و پرورش با جدیت بیش تری دنبال شد. در این راستا در مقاله حاضر در ابتدا انواع تحقیقات علمی انجام شده برای بکارگیری فناوری در آموزش و پرورش را مرور می‎کنیم. سپس به نقد و بررسی این موارد و سایر جنبه های پیاده سازی فناوری در آموزش و پرورش پرداخته و مزایای بکارگیری درست آن و معایب بکارگیری نادرست آن را مطرح می کنیم. در نهایت نیز در مورد انواع چالش ها، مزایا و معایب بکارگیری فناوری در ساختار آموزش و پرورش ایران به نتیجه گیری می رسیم.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ابتدایی ، تدریس ، فناوری ، تکنولوژی ، استفاده از فناوری در تدریس