بررسی رابطه اعتیاد به اینترنت و تاثیر بر دانش اموزان درشهر مشهد درسال۱۴۰۲

در پژوهش حاضر نقش پیش بینی کنندگی هوش هیجانی و هوش معنوی برای اعتیاد به اینترنت و شبکه های اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مدارس متوسطه دوره دوم شهر سده بودند که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای ۲۴۵نفربه عنوان حجم نمونه انتخاب شدند .ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسش نامه هوش هیجانی شرینگ، هوش معنوی کینگ و اعتیاد به اینترنت و شبکه های اجتماعی یانگ بود. داده های حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از رگرسیون چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفتند . یافته ها نشان دادند که بین هوش هیجانی و هوش معنوی با اعتیاد به اینترنت و شبکه های اجتماعی در دانش آموزان رابطه معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که متغیرهای هوش هیجانی و هوش معنوی دارای قدرت پیش بینی میزان اعتیاد به اینترنت در دانش آموزان می باشند و ۹۵ درصد واریانس میزان اعتیاد به اینترنت به وسیله این متغیرها تبیین می شود. همچنین تنها مولفه های خودکنترلی از مولفه های هوش هیجانی و بسط حالت هشیاری از مولفه های هوش معنوی دارای قدرت پیش بینی میزان اعتیاد به اینترنت در دانش آموزان می باشند.