روش های نوآورانه در فناوری آموزشی

این مقاله به بررسی روش های نوآورانه در فناوری آموزشی می پردازد. در این پژوهش به طور روشمند طیف گسترده ای از ادبیات دانشگاهی برای به دست آوردن بینش های ارزشمند در این زمینه پویا تجزیه و تحلیل شد. این پژوهش از یک رویکرد مروری نظام مند ادبیات استفاده کرد، مقالات، کتاب ها و گزارش های اخیر منتشر شده بین سال های ۲۰۱۰ و ۲۰۲۳ را مورد بررسی قرار داد. این بررسی نشان می دهد که فناوری آموزشی از آزمایش های اولیه با فیلم های آموزشی تا عصر دیجیتال و یادگیری آنلاین به طور قابل توجهی تکامل یافته است. نقاط عطف قابل توجه شامل ظهور دوره های آنلاین باز گسترده (MOOCs)، ادغام هوش مصنوعی و پذیرش گسترده سیستم های مدیریت یادگیری (LMS) است. درس های گذشته بر نیاز به ملاحظات آموزشی، دسترسی عادلانه و توسعه مستمر حرفه ای معلم تاکید می کنند. روش های نوآورانه در فناوری آموزشی می توانند آینده آموزش را شکل دهند. فن آوری های یادگیری شخصی شده و تطبیقی دارای پتانسیل مناسبی برای تطبیق آموزش با نیازهای فردی دانش آموز هستند. فناوری های فراگیر مانند واقعیت افزوده و واقعیت مجازی نوید انقلابی در یادگیری تجربی را می دهند. برای اطمینان از دسترسی عادلانه، سرمایه گذاری در توسعه حرفه ای و هدایت نوآوری و در نتیجه تحقق پتانسیل تحول آفرین فناوری آموزشی، تلاش هماهنگی از سوی موسسات آموزشی، معلمان و سیاست گذاران مورد نیاز است.

کلیدواژه ها:

فناوری آموزشی ، نوآوری ، تکامل ، نقاط عطف ، آموزش.