چگونه توانستم اختلال ناخن جویدن یا اونیکوفاژی ( Onychophagia) را در دانش آموزان کلاس پنجم ابتدایی مدرسه استثنایی مدرس ۲ همدان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ را کاهش دهم.

هر کودکی ممکن است در زندگی خود با مشکلات ناخواسته ای که خودش در به وجود آمدن آن دخالتی نداشته دست و پنجه نرم کند.اختلالات رفتاری در هر کودکی ممکن است رخ بدهد و در همان دوران کودکی باید راه چاره ای به آن اندیشید تا در بزگسالی مشکل جدی تری به وجود نیاورد.اختلال ناخن جویدن یا اونیکوفاژی ( Onychophagia) یکی از شایع ترین ناسازگاری های به وجود آمده در کودکان سرتاسر جهان است که مشکلات کثیری برای خود کودک و همچنین اطرافیان او به وجود می آورد. از دیدگاه نظریه پردازان اختلال ناخن جویدن به عنوان یکی از اختلالات OCD (اختلال وسواس فکری-رفتاری) شناخته شده است و به عنوان یکی از رفتارهایی که برای کنترل احساسات و تنش ها به کار می رود، در نظر گرفته می شود. ما در این مقاله می خواهیم کلاس پنجم ابتدایی مدرسه مدرس ۲ را به عنوان جامعه هدف قرار داده و دانش آموزان آن را از نظر اختلال ناخن جویدن مورد بررسی قرار دهیم و در صورت وجود فرد دارای اختلال کمک های لازم جهت ترک این عادت را به اون بکنیم و راه حل هایی برا کاهش آن اراعه دهیم و در انتهای پروژه هم به اهداف شخصی خود برسیم.