بررسی و نقد اثربخشی ارزشیابی توصیفی در مقطع ابتدایی و ارائه ی راه کارهای مناسب

نظام ارزشیابی پیشرفت تحصیلی دانشآموزان در کشور ما به طور رسمی با تصویب اولین نظامنامه امتحانات مدارس در نظام آموزش و پرورشکشور شکل گرفت. بررسی آییننامهها و شرح وظایف تشکیلات مرتبط با این نظام نشان میدهد که سیاستگزاران و تصمیم گیرندگان نظام آموزشی کشور همانند ارزشیابی از عملکرد تحصیلی دانشآموزان به ارزشیابی از نظام آموزشی کشورها توجه داشتهاند. در ارزشیابی آموزشی دو الگوواره عمده کمی و کیفی وجود داشته و همواره بین طرفداران این دو بحث وجود داشته است. طرفداران الگوواره کمی به اندازهگیری و نمره دهی توجه دارند، اما طرفداران الگوواره کیفی به جمعآوری دادههای توصیفی معتقد هستند. بیش از سیزده سال از جایگزینی ارزشیابی کیفی در مﻘطع آموزش ابتدایی با ارزشیابی سنتی که ویژگی بارز آن استفاده از نظام نمره دهی است، میگذرد. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی ارزشیابی توصیفی در مقطع ابتدایی بود. در این راستا، مروری بر دیدگاههای نظری موجود در ارزشیابی کمی وکیفی و نظرات موافﻘان و مخالفان سیستم نمره دهی و ارزشیابی توصیفی انجام شد. شواهد نشان داد که سرانجام مجادله ی الگووارههای کمی و کیفی صاحب نظران دو گروه را به این نتیجه رسانده است که ترکیب این دو میتواند ارزشیابی کاملتر و دقیقتری از یادگیری دانش آموزان به دست دهد. اگر شیوههای کیفی را کنار بگذاریم با ارزشیابی ناقصی روبرو خواهیم شد، و اگر نمره را حذف کنیم، ارزشیابی پایایی نادقیقی خواهد داشت. بنابراین پیشنهاد میشود که با ترکیب روشهای این دو رویکرد و استفاده شایسته از ارزشیابی توصیفی و نظام نمره دهی، بتوان از مزایای هردو بهره جست.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، اندازه گیری ، ارزشیابی توصیفی ، اگوواره کمی ، الگوواره کیفی