بازی های آموزشی رویکردی نوین در حوزه آموزش

پیشرفت فناوری و تغییرات سریع در سبک زندگی، منجر به تحول عمیق در روش های آموزش و یادگیری شده است. امروزه معلمان دیگر تنها به عنوان منبع انتقال دانش شناخته نمی شوند، بلکه به عنوان پرورش دهندگان استعداد، منابع اطلاعات، مدیران پروژه و سازمان دهندگان اجتماعی نقش ایفا می کنند. یکی از چالش های اصلی در نظام آموزشی، فقدان جذابیت و چالش های مناسب در کلاس های درس است که به بی انگیزگی و عدم تمرکز دانش آموزان منجر می شود. در همین راستا، روش های آموزشی نوین به سمت خلاقیت و نوآوری حرکت کرده و به دنبال ایجاد محیط های پویا برای یادگیری موثر هستند.یکی از روش های خلاقانه در این زمینه، استفاده از بازی های آموزشی است که می تواند یادگیری کاربردی و عمیق را تسهیل کند و عملکرد یادگیرندگان را بهبود بخشد. بازی های آموزشی با ترکیب سرگرمی و آموزش، مهارت های شناختی، اجتماعی و فرهنگی را تقویت کرده و به دانش آموزان کمک می کنند تا برای مواجهه با چالش های دنیای واقعی آماده شوند. این پژوهش با بررسی نظریه ها و رویکردهای مرتبط با بازی های آموزشی، به بررسی تاثیرات مثبت استفاده از این بازی ها بر فرآیند یاددهی-یادگیری می پردازد و به اهمیت استفاده از روش های تدریس فعال در نظام آموزشی تاکید دارد.این مقاله به روش توصیفی، کتابخانه ای و متن کاوی تدوین شده و از منابع معتبر علمی برای بررسی مفاهیم و نظریه های مرتبط با بازی های آموزشی استفاده کرده است. در این پژوهش، به پرسش هایی نظیر چیستی بازی، بازی آموزشی، بازی جدی و بازی وارسازی پاسخ داده شده و انواع بازی ها و عناصر موثر در یادگیری از طریق بازی بررسی شده اند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که استفاده از بازی های آموزشی می تواند به بهبود فرآیند یاددهی-یادگیری، تقویت مهارت های مختلف و افزایش انگیزه یادگیری کمک کند.

کلیدواژه ها:

بازی آموزشی ، بازی وارسازی ، بازی جدی