تاثیر تاب آوری بر اضطراب و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش تاب آوری بر اضطراب امتحان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می باشد. این پژوهش از نوع مطالعات آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. تعداد ۳۰ دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی و در دسترس از مدارس مختلف انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. سپس پرسشنامه های اضطراب امتحان اسپیل برگر و پیشرفت تحصیلی را در دو مرحله پیش و پس آزمون تکمیل و در این اثناء برای گروه آزمایش برنامه آموزش مولفه های تاب آوری به صورت گروهی تشکیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که آموزش تاب آوری بر اضطراب امتحان (۰/۶۵=ضریب اتا)، تاب آوری (۲=۰/۶۲۹) و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان (۲=۰/۶۸) به طور معنی داری موثر بود (P<۰/۰۰۰۱) و منجر به کاهش اضطراب امتحان و افزایش پییشرفت تحصیلی در دانش آموزان گردید. با توجه به نتایج حاصل از پژوهش می توان مطرح کرد که مداخله مبتنی بر آموزش تاب آوری بر اضطراب امتحان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان موثر است.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، پیشرفت تحصیلی ، آموزش انعطاف پذیر.