تاثیر رویکرد محتوایی آموزش فلسفه بر مشکلات رفتاری کودکانپیش دبستانی شهرستان بردسکن

هدف از انجام پژوهش حاضر تاثیر رویکرد محتوایی آموزش فلسفه بر مشکلات رفتاری کودکان پیش دبستانی شهرستان بردسکن بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پیش دبستانی به تعداد ۳۸۴ نفر در شهر بردسکن در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند. حجم نمونه حاضر تعداد ۳۰ نفر انتخاب شدند و از این نمونه، به روش نمونه گیری خوشه ای ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه گواه قرار داده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، مشکلات رفتاری کودکان آخنباخ بود. همچنین از رویکرد محتوایی آموزش فلسفه جهت آموزش استفاده شد. جهت آزمون فرضیه های پژوهش و تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس تک متغیری و چندمتغیری با استفاده از نرم افزار SPSS۲۴ استفاده شد. نتایج نشان داد که در گروه های مورد مطالعه حداقل از نظر یکی از متغیرهای وابسته تفاوت معناداری وجود دارد (۰۱/۰>P، ۱۰۱/۴۸۰۳= F، ۰۰۱/۰= لامبدای ویلکز). همچنین یافته ها گویای این مطلب بود که بین نمرات مشکلات رفتاری در گروه کنترل و آزمایش به ترتیب با اختلاف میانگین (۲۶/۱۶) و (۵۳/۳۵) تفاوت معناداری وجود دارد (۰۱/۰ P<). به عبارت دیگر رویکرد محتوایی آموزش فلسفه، تعلل ورزی کودکان پیش دبستانی را به طور معناداری کاهش داده است.

کلیدواژه ها:

رویکرد محتوایی آموزش فلسفه ، تعلل ورزی