اثربخشی مهارت مدیریت خشم برسازگاری اجتماعی مادران دارای کودک کم توان ذهنی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مهارت مدیریت خشم برسازگاری اجتماعی مادران دارای کودک کم توان ذهنی شهرستان نکا بوده است. روش پژوهش طرح نیمه آزمایشی، شامل پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری این پژوهش را مادران دارای فرزند دختر کم توان ذهنی تشکیل داده که فرزندشان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ در مدارس دخترانه ابتدایی آموزش و پرورش استثنایی شهرستان نکا مشغول به تحصیل بوده اند. با روش نمونه گیری دردسترس یک گروه ۳۰ نفری از مادران انتخاب شدند و به طور تصادفی ۱۵ نفر از آنها در گروه آزمایش و ۱۵ نفر دیگر درگروه کنترل قرارگرفتند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه دوساعته مورد آموزش مهارت مدیریت خشم قرار گرفتند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق شامل پرسشنامه مدیریت خشم اسپیلبرگر (STAXI-۲) و پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل (۱۹۶۱) بوده است. روش گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای و میدانی بوده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها روش آمار توصیفی (جداول فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون کوواریانس) توسط نرم افزار SPSS۲۴درسطح اطمینان ۹۵% بررسی گردید. تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد: مدیریت خشم بر سازگاری اجتماعی مادران دارای کودکان کم توان ذهنی شهرستان نکا تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت خشم ، سازگاری اجنماعی ، کم توان ذهنی