اقدام پژوهی در آموزش و پرورش: کاتالیزوری برای تغییر تحول آفرین

اقدام پژوهی به عنوان یک روش شناسی قدرتمند برای معلمان پدید آمده است تا به طور انتقادی عملکرد خود را بررسی کنند، یادگیری دانش آموزان را بهبود بخشند و به گفتمان آموزشی گسترده تر کمک کنند. این مقاله به بررسی اصول اصلی، مزایا و چالش های مرتبط با اقدام پژوهی در محیط های آموزشی می پردازد. مقاله با تشریح توسعه تاریخی اقدام پژوهی و زیربنای فلسفی آن شروع می شود. متعاقبا، مقاله به ماهیت چرخه ای فرآیند اقدام پژوهی می پردازد و مراحل کلیدی مانند شناسایی مشکل، برنامه ریزی، اقدام، مشاهده، تامل و گزارش را در بر می گیرد. سپس طیف متنوعی از روش های جمع آوری داده های مورد استفاده در اقدام پژوهی را بررسی می کنیم و بر اهمیت مثلث بندی برای اطمینان از اعتبار و قابل اعتماد بودن یافته ها تاکید می کنیم. این مقاله به طور انتقادی به بررسی نتایج مثبت اقدام پژوهی، از جمله ارتقاء توسعه حرفه ای معلم، بهبود تجارب یادگیری دانش آموزان، و تولید دانش ارزشمند قابل اجرا در زمینه های آموزشی خاص می پردازد. با این حال، چالش های مرتبط با محدودیت های زمانی، منابع محدود، و سوگیری های بالقوه در فرآیند تحقیق نیز مورد توجه قرار می گیرند. در نهایت، مقاله با برجسته کردن پتانسیل تحول آفرین اقدام پژوهی برای تغییر آموزشی به پایان می رسد.

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، مشکل ، معلم ، دانش آموزان.