ارتباط بین مثبت اندیشی و توجه به خود با کیفیت زندگی در زنان شاغل شهر کلاچای

پژوهش حاضر با هدف بررسی اهمیت مثبت اندیشی و توجه به خود در کیفیت زندگی زنان و ارتباط بین این دو در میزان داشتن کیفیت مطلوب زندگی آنان، به بررسی متغیرهای تشکیل دهنده مثبت اندیشی و توجه به خود مولفه کیفیت زندگی و هم چنین روابط بین متغیر ها و مولفه کیفیت زندگی پرداخته است؛ به این جهت که زنان در این دوره با آن بسیار مواجه شده و تمایل به داشتن کیفیت مطلوب در زندگی خود دارند و این مهم یکی از مباحثی است که در حیطه زنان مورد بررسی می باشد ؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خودشفقت ورزی و مثبت اندیشی با کیفیت زندگی زنان مقیم شهر کلاچای انجام شداین پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده که از جامعه آماری زنان شهر کلاچای، ۱۵۰ نفر از طریق نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای (از میان نمونه گیری در دسترس) انتخاب شدند و از پرسش نامه های خودشفقت ورزی نف (۲۰۰۳) ، مثبت اندیشی اینگرام و ویسنیکی (۱۹۸۸) و کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت(۱۹۹۶) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. یافته های پژوهش از طریق شاخصه های مرکزی، ضریب همسبتگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری به روش گام به گام مورد پردازش قرار گرفتند. نتایج نشان داد ضریب همبستگی پیرسون بین خودشفقت ورزی و مثبت اندیشی رابطه ای معنادار مثبت با کیفیت زندگی نشان داده است. تحلیل رگرسیون چند متغیری به روش گام به گام نشان داد، هرکدام از متغیرهای مثبت اندیشی و خودشفقت ورزی به ترتیب وارد معادله ی رگرسیون شده و این دو متغیر توانسته اند ۱۰/۲۵ درصد از واریانس متغیر کیفیت زندگی را پیش بینی نمایند.به طور کلی، این تحقیق نشان داد که مثبت اندیشی و شفقت به خود متغیرهای مهمی در پیش بینی کیفیت زندگی زنان شاغل هستند.

کلیدواژه ها:

مثبت اندیشی ، خودشفقت ورزی ، کیفیت زندگی