سرکوب و مکانیسم های آن در جنبش های اجتماعی

جنبش های اجتماعی منابع بالقوه حیاتی تغییرات اجتماعی و سیاسی در هر دو زمینه دموکراتیک و غیر دموکراتیک هستند. مقامات دولتی و سایر بازیگران با جلوگیری، محدود کردن مانع بروز اعتراض و جنبش های اجتماعی به دنبال آن بوده اند که این نیروی مخل را کاهش دهند. در طول نیم قرن گذشته، تلاش های خشونت آمیز و غیرخشونت آمیز برای جلوگیری یا مهار اعتراض، الهام بخش پژوهش هایی در مورد سرکوب جنبش های اجتماعی بوده است، که نور قابل توجهی بر اشکال، علل و پیامدهای سرکوب تابانده است. هدف این مقاله بررسی سرکوب و مکانیسم های آن در جنبش های اجتماعی است. با بهره جویی از روش مطالعه اسنادی سعی شده لایه ها، مکانیسم ها و الزامات نظری مورد نیاز در مطالعه سرکوب سیاسی به طور عام و سرکوب جنبش های اجتماعی به طور خاص، تشریح گردد. در پایان نیز دو حوزه سرکوب دیجیتال و سرکوب توسط کنشگران خصوصی به عنوان موضوعات مورد بررسی در مطالعات آینده پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

اعتراض ، سرکوب ، مکانیسم ها ، لایه ها ، جنبش های اجتماعی.