روانشناسی و تعادل کار و زندگی

تعادل بین کار و زندگی یکی از جنبه های مهم رفاه و بهره وری افراد در محیط های کاری پرمشقت امروزی است. این بررسی تاثیر عوامل روان شناختی را بر تعادل کار و زندگی، با تمرکز بر ویژگی های شخصیتی فردی، عوامل استرس زای مرتبط با کار، مکانیسم های مقابله و بهزیستی روان شناختی بررسی می کند. تجزیه و تحلیل جامعی از ادبیات موجود انجام شد که از طیف وسیعی از مطالعات منتشر شده بین سال های ۲۰۰۰ و ۲۰۲۳ استخراج شد. مرور نشان داد که ویژگی های شخصیتی فردی، از جمله برون گرایی، روان رنجورخویی و وظیفه شناسی، به طور قابل توجهی بر توانایی فرد برای ایجاد تعادل بین کار و زندگی شخصی تاثیر می گذارد. عوامل استرس زای مرتبط با کار مانند ناامنی شغلی می توانند تعادل کار و زندگی را به چالش بکشند. مکانیسم های مقابله ای موثر، مانند حل مسئله و جستجوی حمایت اجتماعی، همراه با سطوح بالاتر بهزیستی روان شناختی، تاثیر مثبتی بر تعادل کار و زندگی دارد. با این حال، پیچیدگی این پدیده نیاز به یک رویکرد جامع را که عوامل فردی و سیستمی را در نظر می گیرد، برجسته می کند. کارفرمایان و سازمان ها نقش مهمی در ایجاد محیط های کاری حمایتی ایفا می کنند و سیاست های اجتماعی برای ترویج ترتیبات کاری انعطاف پذیر و حمایت از سلامت روان برای دستیابی به تعادل بین کار و زندگی سالم تر ضروری است. تعادل بین کار و زندگی مفهومی پویا و چندوجهی است که تحت تاثیر عوامل مختلف روان شناختی قرار دارد. درک نقش ویژگی های شخصیتی، عوامل استرس زا، مکانیسم های مقابله و بهزیستی روانی هم برای افراد و هم برای جامعه ضروری است. یافته ها بر اهمیت شناخت و پرداختن به پیچیدگی های تعادل بین کار و زندگی برای افزایش رفاه و بهره وری در نیروی کار امروزی تاکید می کنند.

کلیدواژه ها:

تعادل کار و زندگی ، عوامل روان شناختی ، ویژگی های شخصیتی ، استرس های مرتبط با کار ، مکانیسم های مقابله.