بررسی تاثیر آموزش به شیوه قصه گویی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

بچه های پیش دبستانی عاشق حرکات بیانی با دست، تغییر حالت و احساس با صورت و صداهای زمینه و جلوه های صوتی هستند. برای این که شخصیت ها و حوادث را برای بچه ها زنده کنید می توانید، از این عناصر استفاده کنید. به یاد داشته باشیدکه این عناصر را در یک داستان همیشه مثل هم استفاده کنید تا بچه ها آن ها را یاد بگیرندنمایش، درک مفهوم را برای کودک میسر میسازد. همینطور حالات چهره و حرکات بدن نیز به فهم داستان کمک می کند همچنین ضروری است داستان را با آهنگ ملایم برای آنها بازگو کنند. قصه گویی هنر گوش سپردن (دقت شنیداری) را تقویت می کند و چنانچه داستانی که برای کودکان نقل می شود ارزش شنیدن داشته باشد آنان مشتاق یادگیری کلیدهایی در داستان می شوند که نمادها را برای آنها می گشایند و معنا می کنند. کودک کاملا با شخصیت و حوادث مستقل داستان همراه می شود و آنها را با دیگر موقعیت های زندگی روزمره خود همسان می پندارد. شنیدن قصه امکان تمرین تصویرسازی ذهنی را برای کودک فراهم می سازد. کودک با شنیدن قصه، صحنه ها، اعمال و شخصیت های آن را خلق می کند. توانایی تجسم و خیال پردازی مبنای تصور خلاق است و به نظر می رسد این توانایی بر رشد شناختی کودک تاثیری مثبت دارد. برخی عقیده دارند که با قصه می توان میزان درک شنیداری و رشد بیانیکودکان افزایش داد.بنابراین از علاقه فراوان کودکان به قصه باید بیشترین بهره را در امر زیان آموزی وتقویت مهارت های زبانی تقویت تخیل وتفکروگنجینه ی لغات شنیداری آنها کسب کرد. مربیان می توانند گاهی از کودکان بخواهند که آنها به قصه گویی بپردازند. در قصه گویی دو مهارت مهم زبان آموزی یعنی گوش کردن و سخن گفتن تمرین و تقویت می شود.