چگونه توانستم عقب ماندگی تحصیلی بهاره را به علت عدم حضوردرکلاس های مجازی جبران کنم؟

از آن جاکه دراین برهه خاص اززمان تدریس وآموزش در کشور به سبب شیوع ویروس کرونا به صورت مجازی به ما تحمیل شده است ، شناسایی مشکل دانش آموزان در فضای مجازی ، کاری بسیار سخت و دشوار است.موقعیت و شرایط محیط آموزشی از جمله عواملی است که با بی انگیزگی دانش آموزان ارتباط نزدیک دارد ،.علی رغم آنکه آموزش حضوری و چهره به چهره مزیت ها و کارکرد های بسیاری در یادگیری و تربیت دارد ، بسیاری از خانواده ها آموزش های غیر حضوری را به علت حفظ سلامت و امنیت خانواده خود بر حضور مداوم در مدرسه ترجیح داده اند.پژوهش حاضر با هدف کمک به عقب ماندگی تحصیلی یکی از دانش آموزان پایه اول صورت گرفته است طرح پژوهش توصیفی و از نوع اقدام پژوهی است و از روش های مشاهده،یادداشت برداری ، گفت و گوو مصاحبه برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. به منظور کمک به دانش آموز از روش تقویت و پاداش استفاده شده و همزمان به صورت خصوصی تحت تعلیم دروس عقب افتاده قرار گرفته و با توجه به مشکل روحی خانواده ، تحت جلسات مشاوره نیز قرار گرفته است . این پژوهش با هدف اصلاح و بهبود عدم حضور این دانش آموزدر فضای مجازی اجرا گردید که نتایج حاکی از این است که: ۱-بادرنظرگرفتن روحیه دانش آموز و مشکلات خانوادگی او سعی کنم ارتباط بیشتری باآنها داشته وآن را حفظ کنم۰۲-نظارت کامل مدرسه وارتباط موثر باخانواده دانش آموز برقرار شود.۳-راهکار مهم جلوگیری ازافت تحصیلی این گونه دانش آموزان بالا بردن حس اعتماد به خود درآنهاست.۴-استفاده ازشیوه های متنوع آموزشی باتوجه به تفاوتهای فردی آنها.۵-نادیده نگرفتن توانایی وپتانسیل شاگردان برترکلاس دراحیای دانش آموزان

کلیدواژه ها:

عدم حضور ، افت تحصیلی ، کلاس مجازی